Naar Brazilië

Onze natte kleren van gisteren geraken niet droog, hier in de jungle blijft alles zo vochtig. Onze handdoeken worden elke dag worden ververst, na gebruik drogen ze niet. Mijnrugzak was nog door en doornat, ik heb deze met de haardroger onder handen moeten nemen.

We hebben een stempel bij in onze reispas, we zijn naar Brazilië geweest. De Braziliaanse kant van de watervallen hebben we bezocht. Dit park is het compleet tegen overgetelde van zijn Argentijnse broer, veel minder pretpark meer een mooi natuurpark. Je hebt hier een veel beter zicht van de watervallen, via een wandelpad met verschillende uitkijkpunten zie je hoe groot en lang deze zijn. Hier kom je meer onder de indruk en zie je de schoonheid van deze watervallen.

Er is hier natuurlijk ook een wandelpad waarmee je tot midden in de waterval geraakt, dit is weeral fun. Weer zijn nat maar deze keer hebben we onze voorzorgen genomen, we hebben een regenjas aangetrokken.

Ons middageten hebben in het buffet restaurant genomen, je zit daar boven het water juist voor het naar beneden stort. Dit is werkelijk een mooie locatie om te eten, we kunnen hier het wandelplatform van de Argentijnse kant zien, daar waar we gisteren zelf 2 keer  (overdag en ’s nachts)hebben gestaan.

Brazilië lijkt in alle opzichten toch al verder te staan dan Argentinië. Alles lijkt beter geregeld, een betaling met visa werkt altijd direct, de grensovergang ging vlot.

Het overstekken van de grens is altijd wel leuk als je tijd hebt natuurlijk. Op één dag zijn we plotseling 4 stempels rijker in ons paspoort, Eén voor het verlaten van Argentinië en één om terug binnen te komen, en aan Braziliaanse zijde hetzelfde. Al denk ik dat deze aan de Braziliaanse kant niet nodig waren maar dat onze taxichauffeur dit deed omdat toeristen het leuk vinden,  een extra stempel te hebben. Niemand doet je stoppen, je  moet zelf het initiatief nemen  om de stempel te halen. Ik kan mij natuurlijk vergissen, onze taxichauffeur deed dit alles voor ons en hij sprak geen Engels, ik kon het hem niet vragen. Aan Argentijnse kant daarentegen, daar was het aanschuiven, passen werden grondig gecontroleerd en de koffer moest open. Als Belg zijn we dit toch niet meer gewoon, wij reizen zo vlot tussen de landen in Europa ( op de Engelsen na natuurlijk)

De grens zelfs is een rivier, je overschrijd de eigenlijke grens op een brug. Dit is wel op een leuke manier te zien, de boordstenen zijn in de kleuren van het land geschilderd en zo zie je mooi de  grens. In de verte zie je Paraguay liggen, betekend niets natuurlijk maar als toerist altijd fun.