20.000 meren – Bishazari Tal
Vroeg in de morgen zijn we naar Bishazari Tal getrokken, daar is het park van de 20000 meren Het grenst aan het Chitwan park, voor de dieren is het één groot domein. We gingen erheen met 2 jeeps, één was een echte safari jeep met zitplaatsen waar je naast elkaar zit en goed kon kijken, de anders had 8 zitplaatsen waar je rechtover elkaar zat en dus naar je medepassagier kon kijken maar niet naar de dieren, waar het toch om te doen is. In feite had deze jeep niet aanvaard mogen worden, maar je bent met een groep en je gaat dan maar mee. Wij zaten in de slechte jeep, en telkens als we stopten omdat er een dier te zien was, was het telkens een wriemelen en draaien om te toch maar in een positie te brengen waar je het kon zien.
In dit park zitten voornamelijk vogels en herten, het is allemaal wel mooi om zien. Je kan de dieren veel beter bewonderen dan in de jeep safari die we gisteren hadden gedaan. Enkel het wringen om te zien was lastig.
De ijsvogel maakte wel de meeste indruk op mij, die had ik nog nooit in het wild gezien, hij heeft prachtige kleuren en blijft mooi zitten. Als hij vliegt is het nog mooier, maar dat is moeilijker om een foto van te nemen.
Een dier dat ik tot voor mijn reis naar India en Nepal ook nog nooit in het wild had gezien, is de pauw. Ik heb in mijn leven al veel pauwen gezien, dus dit dier maakt niet veel indruk meer als je het ziet, maar het dan zo in het wild in een boom te zien zitten, is wel leuk om zien. Dit geld in feite ook voor de herten, die zo in het wild zien rondlopen is toch mooi.
De Slangenarend vliegt hier ook gretig in het rond, het lijkt dat er hier veel zitten, tenzij het telkens dezelfde is die we tijdens onze tocht geregeld zien opduiken.
Er zijn hier ook veel termieten heuvels.
De gids voert ook nog eens een nummertje op als hij tijgersporen ziet. Hij probeert indruk te maken met de tijger voetafdrukken en als we in de buurt komen, paniek dat we er zouden op trappen, maar de jeep zelf is er wel gretig overgereden.
Aan de meren zelf zitten ook nog reigers en maraboes, en op de kant liggen de krokodillen, toch best grote beesten. Ze liggen gelukkig aan de andere oever.
De meren zelf zijn heel mooi om zien, ik kan wel niet zeggen dat dit alles een blijvende indruk op mij heeft achtergelaten, net zoals gisteren het Chitwan park ook niet. Het is hier een aangename plek om te rust te komen na 2 weken in hectisch India, maar het is geen must see moest je ooit Nepal bezoeken. Dit neemt niet weg dat ik blij ben het gezien te hebben en het was ook leuk om doen. De Neushoorn de laatste avond heeft het plaatje compleet gemaakt, ik heb gezien waarvoor we voor gekomen zijn.
Shoppen in Nepal
We hebben hier ook wat souvenirs gekocht, het is een groot contrast met India. In India stonden ze u constant lastig te vallen en probeerden ze u in hun winkel te lokken. Hier in Nepal liggen ze gewoon te slapen in hun winkel, als je binnenkomt kijken ze wel even in je richting maar bewegen owee. Zelfs als ik ga betalen blijft hij gewoon liggen achter de kassa, enkel zijn arm uitstrekken om het geld aan te nemen en het wisselgeld weer te geven.
ALs we een hapje aan het eten waren, passeerden er enkel olifanten, niet zo raar hier, ze passeren hier constant.
Olifanten kweek centrum
In de namiddag zijn we naar het olifanten kweek centrum geweest, daar werd ik niet vrolijk van. Dit is een door de regering ondersteund project. Na de beul gisteren met zijn olifant bezig te zien, dacht ik dat dit centrum ten goede van de olifanten zou zijn. Ik kan mij vergissen maar wat ik daar zag leek toch niet in het voordeel van de olifant. Ze lagen alle aan een ketting, sommige stonden daar neurotisch te schudden met hun hoofd, dit werd door de gids omschreven al opwinding omdat ze op hun snoepje zaten te wachten. Er waren zelfs dieren waar hun beide poten aan elkaar waren vastgemaakt, die konden haast niet stappen, deze dieren zouden stout zijn geweest. Ik weet niet hoe je een olifant moet opvoeden en trainen, maar mij lijkt dit niet de goede manier. Volgens de gids moesten ze de dieren aan de ketting leggen, anders zouden ze de stad inlopen en alles beschadigen. Ik woon niet ver van planckendaal en daar zitten veel olifanten, die zijn niet aan de ketting. Ik heb die toch nog niet weten weglopen en de stad komen vernielen. Een degelijke omheining kan wonderen doen. Nu ik denk dat dit de manier van omgaan met olifanten in heel het oosten van Azië is, en ze worden getraind tot werkdieren, dat is iets anders dan show dieren in de zoo.
Als we daar weggingen kregen we nog een mooi fotomoment, er kwamen een hele reeks waterbuffels de rivier overstekken en dit bij zonsondergang, we worden verwent.
Een Neushoorn
Tegen de avond zijn we nog eens naar de rivier gegaan, je kan daar ’s avonds geluk hebben dat er neushoorns langskomen. We hadden geluk er zat er daar ene in het water, met zijn hoofd en lijf enkele centimeters boven het water. Het was dus afwachten of hij nog op wandel ging. Tijdens het wachten passeerde er een baby olifant met zijn moeder, altijd leuk om zien.
Toen we het al bijna begonnen op te geven, kwam de neushoorn in beweging. Hij ging op wandel langs de waterkant en at wat van het gras. Het was plezierig om volgen, soms kan een mens zo blij zijn met iets simpel.
’s Avonds is het beginnen onweren en het licht is uitgevallen. Het internet werkt nog wel, dus de blog kon nog worden doorgestuurd. We zitten al meer dan een uur zonder elektriciteit en morgenvroeg vertrekken we. De valies maken in den donker is niet simpel.
Geef een reactie