Een mozaïek en een natuurpark

geplaatst in: Azië, Jordanië | 0

We hebben overnacht in Madaba, in deze stad is er een beroemde mozaïek, die een plattegrond van het oude Jeruzalem voorstelt . Het lag op loopafstand van ons hotel, nadat we waren uitgechecked, vertrokken we om 8u30 naar de Orthodoxe kerk waar deze mozaïek te bewonderen is. Maar hier begon de klucht, we komen aan in de kerk, maar daar is een mis bezig, niet abnormaal het is zondagmorgen. Als de mis bezig is, is de mozaïek niet zichtbaar, er ligt een tapijt over, ook normaal want anders kan de mis niet doorgaan, deze mozaïek ligt voor het altaar en is tamelijk groot. We volgen even de mis, best leuk zo’n Orthodoxe mis. Na enige tijd gaan we naar buiten, om te informeren waar de mozaïek zich bevind, we weten op dat moment nog niet dat die voor het altaar ligt. Onze reisbegeleider zegt dat het zeker tot 10u duurt, dit zou hij toch op voorrand moeten weten, we hadden langer in ons bed kunnen blijven liggen. We mochten kiezen een uur wachten of al door gaan, wat een belachelijke vraag, precies of je kan volgende week anders eens terugkomen. We gingen blijven wachten, we hebben wat rondgewandeld en iets gaan drinken in een lokale café.

Om 10u stonden we terug in de kerk, maar die mis was nog altijd bezig. We zijn in de kerk blijven zitten en mis gevolgd, toch anders dan een een katholieke mis. De priesters staan achter een wand, waar ze allerlei handelingen doen wat zingen, soms komen ze eens tevoorschijn, wandelen ze rond in de kerk, heel speciaal. Het werd al kwart over tien, er stonden al drommen toeristen om de kerk binnen te kunnen om deze mozaïek te zien. 

Tegen half elf was de mis eindelijk gedaan, dus wij dachten, rol die tapijt op maar neen, iedereen moest naar buiten. Geen sinecure als er drommen mensen voor de deur staan, maar na enige tijd hadden ze iedereen naar buiten in de massa geduwd. De deur ging na 5 minuten weer open en iedereen stormde naar binnen. 

Nu om te zeggen dat dit het wachten waard is moeilijk. Het is niet in zo’n perfecte staat moeilijk goed te bewonderen. Niettemin ben ik blij te hebben gewacht.

Makawir

Daarna konden we vertrekken naar Makawir, hier heeft het fort van koning Herodes gestaan. In dit fort is Johannes de doper onthoofd. Nu is het gewoon een berg met nog enkele restanten van het fort, maar het is het prachtige uitzicht over het desolate berglandschap wat hier het boeiendste is.

Wadi Mujib Canyon

We rijden over de Kings Highway, dit is de oude handelsroute van Amman naar Aqaba in het zuiden. Het landsschap is overweldigend, het is een constant stijgen en dalen tussen de berglandschappen. We houden halt aan de Wadi Mujib Canyon, deze is tot 900m diep en 4km breed, dit over een afstand van 20km. Hier eten we onze picknick op, ondanks de koude een aangename plek voor  ons broodje op te eten.

Overal lees je dat dit de perfecte periode is om Jordanië te bezoeken, alles is nog groen en dat klopt, maar dat betekend ook dat er nog kans is op regen en koude temperaturen en dat hebben we geweten, bij onze volgende bestemming. Maar hier op de foto onderweg zien we inderdaad de mooie bloemen langs de kant van de weg.

Dana Park

We overnachten in het Dana park, een mooi natuurreservaat van 320 vierkante km.Het ligt in een spectaculaire enorme canyon. We logeren hier in tenten, het regenachtige weer geeft ons niet veel moed voor de overnachting. Maar we hopen het beste, er worden ons elektriciteit en sanitair in de tent voorgeschoteld.

Onze bus stopt aan een uitkijkpunt op de canyon, indrukwekkend zelfs met dit miezerig weer. Je hebt een mooi zicht op het dorp Dana.

We wandelen terug naar de bus en we zien dat ze de valiezen aan het uitladen zijn en in kleine pick-up truck aan het laden. De bus kan niet tot aan onze slaapplaats rijden, deze is op een heuvelrug. We worden met deze kleine pick-up trucks naar de slaapplaats gebracht. Dit gaat over een hobbelige grindweg die langs de bergwand loopt. In de regen en de modderige weg ziet het er best gevaarlijk uit. 

Daar aangekomen worden we naar onze tenten geleid, die zien er alles behalve comfortabel uit. Het is koud daarboven, we zitten op een 1300m hoogte. De wind waait door de tent, deze is enkel afgesloten met een doek, op vloer liggen maten die een sompig aanvoelen, alles voelt klammig aan, het ziet er niet aanlokkelijk uit om de nacht door te brengen. Het uitzicht is wel fantastisch, bij goed weer in de zomer, kan ik deze slaapplek aan iedereen aanbevelen, maar in dit weer is het voor de moedigen onder ons. 

Nadat we alles een beetje hadden klaargemaakt voor de nacht, extra kleren, zaklamp en ons slaaplaken. Gingen we terug naar de eetzaal, daar staat een kacheltje, er is dus een beetje warmte. Op dat moment breekt de lucht een stuk open en krijgen we een mooie zonsondergang, dit maakt veel goed. In de eetzaal zijn we dan een drietal uren blijven zitten, om te eten en praten met andere medereizigers. Er is maar één klein lampje, maar er worden kaarsen op tafel gezet en dat geeft een heel warme sfeer, al blijft het wel koud maar het eten is lekker.

Dan trotseren we de kou en gaan naar onze tent, goed ingeduffeld kruipen we onder onze 3 dekens. Onder de dekens in ons slaaplaken is het wel lekker warm, enkel de koude op ons gezicht is soms lastig. De wind giert door de bergen en doet onze tent flapperen, geen aangenaam geluid om in slaap te vallen.

Slapen lukt uiteindelijk toch en op enkele keren waker worden heb ik best wel goed geslapen. Opstaan in de koude is iets wat je toch enige tijd uitstelt. Maar eens je eruit bent en warm aangekleed, je doet dan die tentflap open en je ziet dit prachtige landsschap, dan vergeet je de gedacht van vorige avond en vind dit een geweldige ervaring.

Er zeg nu zelf je tanden poetsen en scheren met zo’n uitzicht is prachtig, de kou neem je er met plezier bij.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *