La Roche en Ardenne

geplaatst in: België, Europa | 1

Langs de Maas

Na maanden in lock down, annuleren van vakantie en hard doorwerken, zijn we voor enkele dagen naar La Roche en Ardenne gegaan.

We hebben de autostrade links laten liggen en zijn voor de rustige wegen gegaan. Rustig ontspannen rijden langs de kleine wegen naar de Ardennen. Je moet er dan wel de tractors, wielertoeristen, ronde punten, verkeerslichten en vrachtwagens die rijden op plaatsten waar ze in feite niets hebben te zoeken, erbij nemen. Maar het is leuk en je kan van het landschap genieten en er is altijd ergens een mooie plek om te picknicken. Die hebben we gevonden aan de oever van de Maas tussen Namen en Dinant, We halen onze campingstoelen en tafel uit de auto en installeren ons in de schaduw van een boom, met zicht op de Maas en hoge rotsen die opstijgen vanaf de oever. 

La Roch en Ardenne.

La Roche is een pittoresk dorpje in het hart van de Ardennen, waar de Ourthe doorstroomd. Hoog boven de stad, torent de burcht van La-Roche-en-Ardenne er mooi boven uit.

Rond ons verblijf

We logeren in een appartement aan de oever van de Ourthe. We doen nog een avondwandeling langs de rivier, de stroming is erg traag en er is geen wind, dit geeft mooie reflecties in het water.

We zijn getuige van een visser die een stevige vis heeft gevangen. Hij moet wel wat moeite doen om deze binnen te halen, uiteindelijk lukt het hem, dan neemt hij een foto van de vis en geeft de vis zijn vrijheid terug. Dat is wel mooi om te zien, het gaat bij hem alleen om het plezier van het vissen.

De eerste wandeling

La Roche is een mooie streek om te wandelen, en dat hebben we natuurlijk gedaan. We hadden ons een wandelkaart van de streek aangekocht en daar aan de summiere uitleg een wandeling uitgekozen. Eéntje waar er toch veel bossen in voorkomen, wat niet moeilijk is hier.

Het begin was niet wat we ervan verwachten. Deze wandeling vertrok langs een hoofdweg uit La Roche, wel mooi tussen de bomen, maar er passeerden toch wel wat veel wagens. Maar niet getreurd na een kleine kilometer zouden we deze hoofdweg verlaten en op een kleinere weg komen, dit kleine onaangename stukje, konden we er wel bij nemen. We gaan dan die kleinere weg in, maar dat was nog erger, daar passeerden zware vrachtwagens volgeladen met steengruis, wat enorm veel stof geeft. Het was een mooie warme dag, bijna geen wind, dus het stof bleef dus gewoon rondzweven in de lucht, de bomen en andere gewassen zagen er alle grauw en grijs uit. Maar niet getreurd dit was maar voor enkele honderden meters, daar begon de echte bosweg. Als we daar aankwamen, zagen we waar al dat steengruis vandaan kwam, er is daar een enorme steengroeve. Het is een gewone weekdag, de steengroeve is in volle werking en daardoor zijn er zoveel vrachtwagens die aan en af rijden.

De steengroeve is best indrukwekkend en ze in werking zien is wel leuk. Toch ben ik blij dat we nu eindelijk echt de bossen in kunnen trekken. We hebben ondertussen al 2 van de 9 km lange wandeling afgelegd. Maar nu beginnen we aan het echte werk, een wandeling door de bossen in de Ardennen.

Het wordt een mooie aangename wandeling door de natuur, enorm hoge bomen, bergriviertjes, planten, insecten, we zijn het eerste onaangename stuk snel vergeten.

Na een tijdje krijgen we honger en na wat zoeken naar een goed stuk rots, waar je toch een beetje comfortabel kan op zitten, nemen we onze lunch pauze.

Op de open plekken in het bos, daar waar bomen zijn weggekapt, staan massaal veel vingerhoedskruid bloemen. Dit is heel mooi om zien, wel zonde van de bomen die zijn gekapt, ik hoop dat dit met aandacht voor de natuur is gebeurd.

De wandeling brengt ons tot een hoogte van 455m, naar Belgische normen toch al een stevige hoogte, dat verdient een selfie. 

Het is een natuurgebied waar veel wild leeft, ik baseer mij hier op wat ik lees want veel wild heb ik niet gezien. 

Op deze hoge stoel kan men de wilde dieren rustig waarnemen, ik heb er een klein kwartiertje opgezeten. Het is heel rustgevend om daar te zitten, de stilte van het bos is aangenaam, maar geen dieren te bespeuren.

Tegen het eind van de wandeling passeren we nog een oude begraafplaats, zo’n oude praalgraven stralen een soort kalmte en rust uit.

Nog een wandeling

We hadden de smaak te pakken en hebben ons op dag twee in La Roche aan nog een wandeling gewaagd. Deze keer een meer landelijke wandeling die nog wel klimwerk en hoge bomen heeft natuurlijk, een vlakke wandeling in de Ardennen zal moeilijk te vinden zijn.

De wandeling brengt ons langs het dorpje Hives op gelegen op een plateau, zo’n 300m boven de zeeniveau.

Het is weer een warme dag de dieren staan er rustig bij, de koeien komen alle eens piepen om op de foto te staan.

Het is daar heel mooi, we zien daar een zelfs een huis dat ons kan bekoren, het heeft een prachtig uitzicht over de vallei. Het lijkt bijna de perfectie om te wonen, de rust die het hier uitstraalt. Maar dan beginnen de F16’s rond te vliegen, en alle rust en idylle verdwijnt als sneeuw voor de zon. We zullen wel in Mechelen blijven wonen.

Een kapelletje of een beeld van Christus aan het kruis zijn hier ook veel te vinden. Verdoken tussen het groen kom je er geregeld tegen.

Het bos staat hier vol varens, toch altijd mooi om zien met de zon die door de bomen op de planten valt.

Om een idee te hebben van de stijging die we hebben afgelegd vandaag, kan je op deze 2 foto’s goed zien. Bij de start van onze wandeling passeerden we langs de camping, foto bovenaan.

Tegen het einde konden we de camping beneden zien liggen. We zijn zo’n 200m gestegen. Daarna was er een steile afdaling, die ons terug tot in La Roche brengt.

Na 3 dagen van 30 graden, breekt er in de late namiddag een hevig onweer uit. We zijn gelukkig net op tijd terug van onze wandeling. De afkoeling door dit onweer is aangenaam.

  1. Wilmie Verlijsdonk

    Ziet er goed uit Rudy! Eigen land is ook prachtig!
    Wij zijn in februari-maart weer in India geweest! Was een prachtige reis,
    Net op tijd terug voor lockdown (14 maart!).
    Nog fijne dagen en groetjes aan je vrouw.

    Wilmie

Laat een antwoord achter aan Wilmie Verlijsdonk Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *