Naar Kreta

Vertrek in Santorini

Het vertrek in Santorini, is zoals de aankomst een ervaring. Santorini is zo populair, het is hier een komen en gaan van ferry’s, die mensen afzetten en weer ophalen. Ik ben zelfs blij om dit eiland te verlaten, na Oia en Fyra had ik alles gezien, en die massa toeristen, dit is veel te veel. Het is hier heel mooi, ik heb het nu gezien, en mij zien ze hier niet meer terug.

We waren redelijk vroeg in de haven, in deze terminal moesten we wachten.

Telkens er een boot toekomt, stormt daar een massa mensen uit, en bussen en taxi’s staan hun klanten op te wachten, met een bordje in de lucht met de naam van de groep of reiziger. Dit is een continu proces, en dan allen in file de berg op, wel leuk om zien.

Onze boot was te laat, en we hadden geen idee wanneer die zou aankomen, van enige tijdsaanduiding is hier geen sprake. We stonden met z’n allen in de terminal te wachten. Toen we eindelijk door mochten, dachten we dat de boot daar was, maar op de kade aangekomen, zagen we alleen maar zee. We zaten met z’n allen maar naar de zee te staren, en dachten dit gaat nog lang duren, want er kwam geen boot aangevaren, tot plots onze ferry van achter een rots tevoorschijn kwam en direct voor de kade stond. Er klonk ineens een hoera stemming in de menigte.

Dan was het met z’n allen zo snel mogelijk de boot op, allemaal het ruim in, om daar de bagage te droppen. Wanneer de laatste passagier binnen was, gingen de boegdeuren omhoog, en vertrok de boot. Iedereen was zijn bagage nog aan het stapelen, en in het ruim was een hels lawaai van de motoren. Ons ticket was nog niet gecontroleerd, tot op dat moment kon iedereen gewoon zijn opstapt. Het ticket werd pas gecontroleerd als je het ruim verlaat om naar je stoel te gaan. In zo’n ruim, van een varende boot, is het toch eng, veel lawaai, donker. De honderden passagiers moesten allen door een deurtje, waar hun ticket één voor één werd gecontroleerd, ik denk dat er 4 van die deurtjes waren. Goed voor tijdwinst, maar o zo chaotisch. Maar oké met een dik half uur vertraging waren we vertrokken.

Deze keer vaarden we met een speedjet, een catamaran. Dit gaat behoorlijk snel, buiten op het dek staan, was geen evidentie, je moest er goed op letten dat je niet werd weggeblazen, en alles goed vasthouden, ik was bang dat mijn bril er zou afvliegen. Dus snel en foto en terug naar binnen.

Het wazig stuk, vooral in het midden van de foto, zowel hierboven als hieronder, komt niet door mijn povere fotografeer kunsten, maar door de uitlaatgassen van de boot. Je moet je dus voorstellen, bij het instappen van de boot, moest iedereen door deze hevige uitlaatgassen, gezond is iets anders.

Heraklion

Tegen half acht komen we aan in Heraklion, de hoofdstad van Kreta. Buiten het zicht vanuit onze hotelkamer, hebben we niet veel van Heraklion gezien. We zijn we wat gaan rondwandelen, maar dit bleef beperkt tot de winkelstraten en restaurants in buurt rond ons hotel.

We konden wel de zee zien vanuit onze kamer, niets speciaal, maar het vermelden waard.

Knossos

We doen een groepreis, en soms hebben die ook nadelen. Er was plots een uitstap bijgekomen, voor we naar Chania reden, gingen ze stoppen in de archeologische site Knossos stoppen. Nu wij zijn hier 10 jaar geleden al eens geweest, en dit is een overroepen attractie, misschien wel bij de bekendste van Griekenland en zeker de bekendste van Kreta. Maar dit trekt op niets, ik noem dit het Disneyland van de archeologie. Op deze site hebben ze wat paviljoenen terug opgebouwd, dan geschilderd. Dit is niet gebeurd zoals het ooit was, maar hoe de toenmalige ontdekker dacht dat het moest zijn.

Maar de toeristen komen hier massaal naartoe, het is daar een overrompeling van bussen, auto, nog een hopen-hopof bus, verschrikkelijk. Aan de ingang staan drommen mensen, om een ticket te kopen, en op de site is het voort schuifelen.

Wij hebben hiervoor bedankt en zijn een honderd meters verderop in een rustig restaurant iets gaan eten en drinken. De 15 euro inkom, is daar beter aan besteed.

Chania

In de late namiddag kwamen we dan aan in Chania, de laatste bestemming van onze rondreis in Griekenland.

Chania is een mooie stad, een leuke authentieke haven, een stad die nog de historische uitstraling heeft. Je bent er wel niet alleen, hier ook veel volk, maar toch aangenaam en gezellig.

De terrassen zitten goed vol, maar er is toch overal nog plaats, je kan dus gerust kiezen waar je wil gaan eten. Ze staan ook niet meer zo agressief de mensen binnen te lokken in hun restaurants. Als je nu naar de menu komt kijken, komen ze wel bij u staan, en vertellen over het menu, maar altijd gemoedelijk. We hebben ons daar dan op een terrasje neergezet, en ik heb mij daar een lekkere octopus gegeten.