Voor onze city trip naar Wenen hadden we besloten om de trein te nemen. Het werd een gezapige tocht van 12 uur, waar een anderhalf uur overstap tijd in Keulen bijzit. Dit is best wel lang, in dezelfde tijd vliegen we naar Japan, maar nu is onze ecovoet beperkt gebleven. In de trein hadden we een zitplaats in een stilte wagon genomen, hier mag er geen gsm worden gebruikt, maar daar heb ik niet veel van gemerkt. Zelfs de conducteur passeer geen opmerking aan de bellende personen. Als ze het niet willen handhaven, kunnen ze dit beter afschaffen en ons niet de valse hoop geven om die belangrijke levensverhalen die sommige reizigers toch dringend aan hun vrienden moeten vertellen, niet te moeten aanhoren.
Een Weens Koffiehuis
Tegen 19u waren we in Wenen, na te zijn ingecheckt gingen we nog iets eten in Café Central, één van de oudste en bekendste koffiehuis in Wenen. Ik hoor jullie al denken koffiehuis en avondeten, maar je kan er ’s avonds ook warm eten als is de menukaart beperkt. Het koffiehuis straalt nog een beetje de belle epoque sfeer uit. De sfeer werd nog wat vergroot door een pianist die wat leuke deuntjes ten beste gaf. Het belangrijkste product voor dit koffiehuis zijn de taartjes, je vergaapt je eerst aan de vitrine, probeert de nummer van het gekozen taartje te onthouden, dit zeg je tegen de ober en iets later staat het voor je neus en kan je er lekker van genieten.
Zo eindigde onze eerst dag in Wenen.
Dag 2
Als we dag twee ontwaken is het aan het sneeuwen, poedersneeuw, die wel blijft liggen wat een mooie wit beeld geeft. Eerst gaan we de buurt wat verkennen, ons hotel ligt in het centrum, dicht bij vele monumenten. We wandelen naar de Stephansdom, zoals de naam al verraad een hele grote kerk, met een mooi glinsterend dak, waarvan we niet veel glinstering zien door het sombere weer.
Stephansdom
Het Belvedere
Ondertussen beginnen we het erg koud te krijgen, het is hier -5 graden en dat voelen we aan onze gezichten, voeten en vingers, we hebben nood aan wat warmere plaatsen. We nemen de tram naar het Belvedere, een prachtig paleis gebouwd door prins Eugenius van Savoye in 1723. Het is nu een museum met een prachtige kunstcollectie, waaronder het wondermooie schilderij De Kus Van Gustave Klimt, Dit is één van de redenen waarom ik naar Wenen ben gekomen. Dit prachtig schilderij is een lust voor het oog.
De meeste bezoekers komen voor dit schilderij naar het museum, en dat zie je overal in de stad, de souvenir shops ademen De Kus van Klimt, er staan allerhande voorwerpen die verwijzen naar dit schilderij. Het was bij dan ook het eerste werk waar ik naartoe wou als ik het museum binnenkwam. Er staan pijlen die de weg aanduiden naar dit werk, en zo passeren we in de marmeren zaal, een imposante zaal en hier staat op een sokkel een replica van de Kus (zie foto hieronder). De moed zakt mij even in mijn schoenen, ik vreesde dat het origineel werk was uitgeleend en er dus enkel een replica stond. Het bizarre was dat vele toeristen een foto stonden te maken van deze replica alsof ze niet doorhadden dat dit niet het origineel was. Wat toch duidelijk te zien was. Ik wandelde verder in het museum en in de zaal met meerdere werken van Klimt hing De Kus, gewoon prachtig. Er hangen nog veel andere mooie schilderijen van bekende schilders, dit museum is een must als je Wenen bezoekt.
De tuinen van Het Belvedere zouden ook prachtig zijn, wij zien ze enkel bedekt onder een wit sneeuwtapijt, wat ook wel mooi kan zijn.
De Spaanse Rijschool
Tegen de avond zijn we nog de Spaanse Rijschool gaan bezoeken, dit kan je enkel onder de leiding van een gids. Je krijgt dan een interessante uitleg over de geschiedenis de training en opleiding van zowel de paarden en de ruiters, je komt ook in de stallen waar de Lipizzaners paarden staan. In de stallen mogen geen foto’s worden genomen, de eventuele flitslampen zouden de paarden kunnen doen opschrikken.
Daarna was het tijd voor avondeten en zo zat dag 2 in Wenen er ook op.
Geef een reactie