Pylos en zwemen in de Ionische zee

geplaatst in: Europa, Griekenland | 0

Gailova

Op weg naar onze volgende verblijfplaats Pylos, stoppen we in de badplaats Gailove. Dit is echt alleen maar een badplaats. Enkele straten, Zandstranden die zijn gekoppeld aan een hotel, en een dijk met restaurants. Niet echt mijn ding, maar voor enkele uren even niets doen, best leuk. We hebben ons daar neergevlijd in een ligstoel, een cocktail besteld, die dan, aanlokkelijk in kartonnen bekertjes werd geserveerd.

Zwemmen moest ik ook eens doen, misschien wel mijn enige kans om ooit in de Ionische zee te zwemmen. Een van die uitstekende koppen, op de foto hierboven, ben ik, zoeken maar.

Pylos

Na ons zwem uurtje, gingen we naar Pylos, hier blijven we 2 nachten en lassen we een rustdag in, wat kuieren, lekker eten en genieten van het mooie weer.

We hebben geluk met onze hotelkamer, ons terras heeft een mooi uitzicht op baai. En ’s avonds kunnen we genieten van een mooie zonsondergang. Onze rustdag morgen kan al niet meer stuk.

’s Morgens doen we een wandeling in het stadje, groot is het niet, maar het heeft alles wat we verwachten van een plaats in het zuiden waar het lekker vertoeven is. Een mooie baai, met dobberende bootjes, met huizen rijen die mooi oplopen tegen de heuvel. Pittoreske straatjes, een haven, een aangename plaatst om een dagje te vertoeven. Het licht gele gebouw ongeveer in het midden, is ons hotel.

Zandstranden zijn er niet, zoals op vele plaatsen in het zuiden. Hier zijn de stranden betonnen pontons, van waar men direct in de zee kan. Redders zal je hier ook niet vinden, je kan dus maar best goed kunnen zwemmen, want de zee is hier heel woelig. We zien geregeld wel iemand de zee in gaan, en rustig rondzwemmen.

Fort van Pylos

Een hele dag nietsdoenis ook wat saai, we zijn de omgeving wat gaan verkennen. En zo zijn we op het fort van Pylos gestoten. Ik had op google maps wel gezien dat er op de heuvel naast het dorp, wat ruïnes lagen en wat mooie uitkijkpunten, wij dus daarheen. Maar het waren nog best indrukwekkend overblijfselen, zo indrukwekkend dat je inkom moet betalen. Het is een Turks fort uit 1572, waarvan de vestingmuren nog compleet overeind staan, wel niet meer in perfecte staat, met hier en daar een gat in, maar groot. Er was daar ook een stenen trap, ook niet in de beste staat, maar met wat klauterwerk, konden we op de vestingmuur geraken. Hierdoor kon je de omvang nog beter zien. Echt leuk om over te wandelen. We waren aan het beneden bastion begonnen, vandaar kan je goed zien hoe het fort tegen de heuvel op is gebouwd.

Wandelend op de muur, zien we daar een enorme cactus staan, hij lijkt totaal verwilderd, maar maakt wel indruk. Er zitten massaal veel vruchten op, als ik mij niet vergis van één van mijn vorige reizen, kan je die vruchten eten. Ik heb er mij niet aan gewaagd.

Transfiguratiekerk

Deze kerk is heel mooi gerestaureerd, met behulp van de Europese Gemeenschap. Het was vroeger een moskee, maar toen de Venetianen het fort ovenamen, hebben ze er een kerk van gemaakt. Nu is het niet echt een kerk meer, maar een mooi historisch gebouw.

Dan doen we de klim naar het bovenste bastion van het fort, dit is een groot zeshoekig bastion. Van daarboven heb je een prachtig zicht over het fort en de zee.

Mooie natuur

Op onze wandeling zien we nog mooie natuur, zoals deze hoge dennen, die door de wind allen zo schuin zijn gaan hangen. Ook de zien we soms mooie rode wilde bloemen, en natuurlijk de azuur blauwe zee.

Onze dag sluiten we af met een lekker visje. Het is een havenstad, er komt elke dag verse vis binnen, we gaan dus voor de catch of the day. De vers gevangen vis (dat hopen we toch), ligt klaar in het ijs te wachten om uitgekozen te worden. Op de foto is onze keus er al uitgehaald, we hebben een Zeebaars en een Dorade gekozen. Als deze dan gebakken is, komen ze hem fileren aan je tafel. Dit was heel lekker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *