Stockholm

We zijn in Zweden, meer bepaald in Stockholm, de hoofdstad van Zweden. Dit is het land van onze eindbestemming Kiruna, maar om daar te geraken, moeten we nog zo’n 1250km afleggen.

We merken dat we dichter tegen het noorden komen, het is hier om 16u al donker, en koud, momenteel is het -4°. Het stadhuis ligt niet ver van ons hotel, dus we doen ’s avonds na het inchecken nog een wandeling naar het stadhuis. s’ avonds is een groot woord, het is 16u. Je hebt hier wel een mooi zicht op Galma Stan, het oude deel van Stockholm. Maar hier aan het water voelt het nog kouder, de wind die over het water op je afkomt, snijd in je gezicht.

Galma Stan

Vandaag is het minder koud, de temperatuur is zelfs boven het vriespunt, het nadeel is dat de lucht grijzer is. We gaan eerst door Galma Stan wandelen. Galma Stan is in feite Zweeds voor oude stad. De oude stad is wel heel mooi. Het is eiland tussen 2 stadsdelen, het is met verschillende bruggen verbonden, het voelt niet echt als een eiland. Het is wel een mooi pittoresk deel van Stockholm, al de oude huizen zijn nog intact.

Stockholms slot

Het eerste wat we passeren is het Stockholms slot (foto hierboven), dit is het koninklijk paleis, een mooi gebouw. En bij een Koninklijk paleis staan natuurlijk de paleiswachters, hier hebben ze zelfs kanonnen klaar staan, met de loop mooi afgedicht met de Zweedse vlag.

Nobelprijs museum

Het Nobelprijs museum, is zowel gewijd aan de oprichter Alfred Nobel, als aan alle Nobelprijs winnaars tot nu toe. Het was de wil van Alfred Nobel, die rijk was geworden door het uitvinden van dynamiet, dat na zijn dood zijn fortuin zou worden gebruikt voor het geven van prijzen, in verschillende wetenschappelijke domeinen, en voor de vrede.

Op deze panelen, kan je al de Nobelprijs winnaars opzoeken, met daarbij hun verdienste. Natuurlijk ga ik opzoek naar één van de weinige Belgen die deze hebben gewonnen. De enige die ik dadelijk voor de geest kon halen, was Francois Englert, die deze won voor Fysica in 2013. Na wat opzoek werk, ben te weet gekomen dat er toch al 11 Belgen een Nobelprijs gewonen, de meesten liggen wel ver in het verleden.

Sommige Nobelprijs winnaar krijgen wat extra vermelding, waar zelfs een voorwerp bijstaat. Zoals de winnaars in de categorie Scheikunde, Karl Ziegler and Giulio Natta, die hem wonnen in 1963. Dit voor hun revolutionaire uitvinding plastiek, die toch voor vele huishoudens het leven gemakkelijker op ging maken. Ik vraag mij af of er nu nog zo wordt naar gekeken, als we zien wat al die plastiek doet met onze natuur. Niettemin ze krijgen nog steeds hun eervolle vermelding in het museum.

Stortorget

Stortorget is een mooi plein om Gamla Stan, fraaie huizen in mooie kleuren, op dit plein is ook het Nobelprijs museum.

We zijn ondertussen al bijna 4 weken na kerstmis, de kerstsfeer mag toch stilletjes verdwijnen. In de straten hangen de lichtjes nog, en deze boom staat nog stevig recht, al merken we wel dat ze links en rechts toch al zijn beginnen zaken te verwijderen.

Köttbullar

Dit gerecht kent toch iedereen, Köttbullar (gehaktbal), wie het niet kent, komt nooit in de Ikea. Het is een typisch Zweeds recept, dit kon ik toch niet laten passeren. De gehaktballen smaken niet echt verschillend dan die in de Ikea, het is best lekker.

In tegenstelling tot wat ik dacht, hoe hoger in het noorden, hoe duurder alles wordt, dit gevoel had ik na mijn reizen door Noorwegen, is dat hier niet van toepassing. In Denemarken was het veel duurder, hier zijn de prijzen terug meer op Belgische normen, op restaurant zelfs iets goedkoper.

We hebben Galma Stan verlaten en wandelen langs het water naar onze volgende bestemming.

ABBA museum

We zijn enkele jaren geleden al eens voor 5 dagen in Stockholm geweest, we hebben toen veel gezien, daarom blijven we er nu ook maar één dag. We gaan voor de bekendste Zweedse zaken, de Nobelprijs, Köttbullar en natuurlijk ABBA, het bekendste export product van Zweden.

Op de foto hierboven, zien we het moment dat de wereld kennis maakte met Abba, op het Eurovisie Songfestival van 1974, met hun liedje Waterloo. Ze droegen voor die tijd wel opvallende outfits en zeker op een songfestival, tegenwoordig zouden ze niet meer opvallen, als je ziet wat een bonte mengeling van outfits ze tegenwoordig dragen.

Ik ben nu niet bepaald een ABBA fan, eind jaren 70, moest ik er zelfs niet van weten, zeker niet met hun liedjes zoals Fernando en Chiquitita. Ze hebben ook wel prachtige nummers gemaakt, die ik toen ook al goed vond, zoals Eagle, The name of the game, Does your mother now, en het geweldige The winner takes it al.  

Abba had een eigen opname studio, die hebben ze volledig naar dit museum verhuisd, foto hierboven. 

Ze componeerde hun meeste liedjes in een vakantie huisje, hieronder zien we hiervan een replica. Nu op zichzelf niet zo speciaal, maar ik heb ooit een documentaire gezien, waar dit in voor kwam, en dat maakte toen wel indruk op mij. In die documentaire kon je het genie van Bjorn en Benny goed zien, en het beeld dat ik hier zag, klopte compleet met hoe ik het in mijn herinnering had, dus een foto en een plaats in mijn blog waard. Ik denk dat met zo’n uitzicht mijn creativiteit ook groter word.

Als je zo al die elpee’s en singles met daarnaast al die gouden platen, bij elkaar ziet staan, merk je toch dat zij op de 10 jaar dat ze hebben bestaan, wat wel kort is, veel hebben bijeen geschreven.

Wat ook opvallend is, is hoe bekend en populair ze zijn bij de huidige jongeren, het is toch muziek van meer dan 40 jaar geleden. In het museum waren wij toch de oudste, niet dat er veel volk was, maar het waren toch meerendeel twintigers, die daar aanwezig waren, en er enthousiast stonden mee te zingen en dansen.

Er zijn ook enkele interactieve dingen, je kan in de opname studio een auditie doen, in feite gewoon karaoke, maar het lijkt wel dat je een echte auditie doet, hier heb ik voor gepast.

Maar je kon mee optreden, weliswaar met hun hologrammen, en hier ben  ik wel voor gegaan. Er was op dat moment niemand in die ruimte, dus even alle gene weg, en geven maar.  

Op terugweg naar ons hotel, wandelen we door het moderne Stockholm. Deze 5 hoge identieke buildings op een rij, zijn we speciaal.