Carnac, menhirs en hunebedden

geplaatst in: Europa, Frankrijk | 1

Voor we aan onze wandeling door de pre historie beginnen, doen we nog een wandeling door de dorpskern van Carnac. De wagens staan gezellig dicht tegen de terrassen onder de kerktoren.

Ik denk dat de plaatselijke heilige St Cornely, waarschijnlijk de beschermheilige van de Koeien en stieren is. Hij is alleszins toch graag gezien, want zijn beeld en schilderijen staan er heel proper bij, op een kerkgevel die toch wat verweerd is.

Saint-Michel tumulus

Eén van de belangrijkste reden dat ik naar Carnac ben getrokken zijn overblijfselen uit de pre historie, die hier nog massaal te zien zijn. Hier in Carnac en Stonehenge in Engeland zijn de belangrijkste plaatsen in de wereld waar nog veel te zien is van onze eigen roots, van enkele duizenden jaren geleden. Hier in Bretagne leefden de Kelten een 4500 jaar geleden.

Achter ons hotel staat een tumulus, dit is een grafheuvel van de Kelten, de kapel erbovenop zal er wel later zijn gezet veronderstel ik. Hier start onze wandeling van 14km langs de pre historie

Alignements de Kermario

De Alignements zijn velden met duizenden menhirs, opgesteld in verschillende lange parallelle rijen. Ze staan verdeeld over 3 velden. Het veld met de meest grootste is deze van Kermario, hier staan er 1029 waarvan er sommige tot 4m hoog zijn, best indrukwekkend.

De betekenis van het woord menhir is een samentrekking van de Bretoense woorden “mean” wat steen betekend en het woord “hir” wat hoog betekend.

Tijdens de zomermaanden, die hier lopen van april tot oktober mag je niet tussen de stenen lopen. Wat het leuker maakt om menhirs te zien zonder dat al die toeristen ertussen lopen, maar dan kan je weeral minder de indrukwekkende hoogte aanvoelen. Voor de goed oplettende lezer, de mensen die je ziet wandelen op de foto hieronder, lopen over een wandelpad tussen de menhir 2 velden.

Giant Manio

Een eind verder verder van de menhir velden vinden we de Gaint Manio, een menhir van 6m hoog, dit is wel enorm hoog. Deze staat hier al duizenden jaren, dit wil zeggen dan er toch nog wel een groot stuk onder de grond zit. Anders zou die toch wel eens zijn omgevallen.

Dolmen de Mané Kerionned

Dit Hunebed (Dolmen), heeft ons het meeste zweet gekost. Het was een lange wandeling naartoe doen, en niet altijd over wandelpaden, maar soms langs autowegen die niet echt tot wandelen aanmoedigen. Dit Hunebed is ook niet echt toeristische uitgebaat, dit heeft misschien wel voordelen voor rust en kalmte tijdens een bezoek, maar maakt het vinden ervan wel moeilijk. Dit wel raar want het is goed bewaard en best groot.

Wie goed kijkt, zal mij er ergens tussen vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *