Er werd vandaag een zwarte dag op de weg aangekondigd, en daar hebben wij ons dan ook maar in gewaagd. Weliswaar maar tot in Metz, enkel de eerste kilometers van de route de soleil. Was dat een tegenvaller, geen files en zonder problemen in Metz geraakt. Het vinden van een Shell benzine station was nog het spannendste.
Het hotel bevind zich buiten het centrum van Metz, we hebben dit gekozen omdat we hier zonder problemen onze wagen kwijt kunnen en er is een snelle en eenvoudige verbinding met de binnenstad. Dit gebeurd door iets wat een kruising tussen een tram en bus is. Het heeft de lengte van een tram maar de breedte van een bus , het rijd op wielen en in een eigen bedding. In deze bedding was ik met de wagen gesukkeld, toen ik het hotel zocht. Het lijkt op een gewone weg, je merkt het pas als de verkeerslichten onbekende tekens hebben.
Tegen de avond zijn we dan naar de binnenstad van Metz gegaan.Dit doen we met de trambus en dat gaat perfect. Dezerijd tot in het historisch centrum van Metz. Het is al wel avond en eerste indrukken kunnen mis zijn maar Metz is niet wat je een bruisende stad kan noemen. Er heerst een beetje de trieste Franse grauwheid die je in de voorsteden van Parijs ook vind. Links en rechts liggen er wat clochards, er is daar een groot plein waar ze een poging hebben gedaan tot feeërieke verlichting, die toch niet helemaal geslaagd is. Misschien dat ik morgen overdag een ander beeld krijg, als we de kathedraal en het Centre Pompidou-Metz gaan bewonderen, wat toch het hoofdoel van deze trip is.
Als avondeten heb ik voor een streekgerecht gekozen, choucroute met worsten en spek, wat toch wel lekker is. Ik ken choucroute vooral van bij een hotdog en het mopje van Urbanus. De meesten zullen dit mopje wel kennen en zij die het niet kennen is er youtube uitgevonden.
Geef een reactie