Nice – Côte d’Azur

Nu voelt het echt aan als de Côte d’Azur, blauwe lucht, azuur blauwe zee, de zon en een aangename 15 graden. Perfecte omstandigheden om te gaan wandelen over de Promenade des Anglais, waarschijnlijk wel één van de bekendste straten van Zuid Frankrijk, ze staat sinds 2021 op de lijst van werelderfgoed.

Langs de promenade staan vele blauwe stoelen, die je gratis mag gebruiken. Echt meenemen zal wel niet lukken, want ze zijn alle aan elkaar vastgelast. Ze worden ook gretig gebruikt, om rustig van de zon en zee te genieten.

Het is een brede wandel boulevard, waar het aangenaam kuieren is.

Op het strand staan de tafeltjes met parasols klaar, voor wie een drankje of een hapje wil consumeren. Met deze eerste lente zon, gaat iedereen wel liever in het zonnetje zitten dan onder een parasol. Nu ja voor mij is het de eerste echte lentezon, ik denk voor de lokale bevolking, het al bijna de hele winter aangenaam zonnig is geweest, afgaande van de beelden die we de laatste maanden op tv kregen te zien.

Na ons slenteren op de boulevard, was het ook tijd om, met de benen omhoog te genieten van de zon op ons gezicht,

De boulevard is heel proper en goed opgebouwd, auto’s, tweewielers en voetgangers hebben elk hun eigen strook, wat het nog aangenamer wandelen maakt. Je moet geen bang hebben om onderuit te worden gereden door een stepper of inline skater. Al heeft niet altijd iedereen het goed door, zoals de fietser hierboven, maar het zijn uitzonderingen, iedereen houd zich hier goed aan.

Het hotel op de foto hierboven, is één van de meest luxueuze van Nice, de goedkoopste kamer gaat van 330 euro tot 1500 euro, op de juiste datum en over budget gaan, zou een simpele kamer misschien nog betaalbaar zijn voor mij. Daarna lopen de prijzen snel op tot 6000 euro per nacht, het zal blijven bij het bekijken van de buitenkant vrees ik.

Na over de promenade te hebben gewandeld, wandelen we terug over het strand. Ondanks dat het toch maar een 15 graden is, zie je links en rechts toch wel iemand zwemmen.

De stranden aan de Côte d’Azur, zijn meestal keien stranden, dat heeft als voordeel dat het water die mooie blauwe kleur heeft, het wordt niet vermengd met het zand zoals op onze stranden. Erop gaan zitten zal ook wel geen probleem zijn, met de nodige kussens of andere, onder je zitvlak, maar als je de zee in wil, moet je op je blote voeten de keien overbruggen, dit is toch wat pijnlijk.

Wat ook hoort bij het zuiden, zijn de palmbomen. Ondanks dat we er al duizenden gezien hebben, blijft het leuk om zien en erlangs te flaneren.

Hier hebben ze hetzelfde voor als wij aan onze Belgische kusten, de zee neemt de stenen (bij ons het zand) mee terug in zee. Ze moeten er dus voor zorgen dat er genoeg keien liggen en ook mooi verdeeld zijn over de kuststrook, anders zal er snel geen strand strook meer zijn. Dit zijn ze momenteel aan het in orde brengen. De man in het oranje hierboven, houd in het oog dat er niemand op het rijspoor gaat zitten, terwijl de kiepwagen de keien aan het verdelen is op het strand.

Na over de promenade en langs het strand te hebben gewandeld, gaan we de heuvel, die je op de foto hierboven ziet beklimmen. Met als eerste stop de Bellanda toren, die witte ronde op de foto hieronder. Dit gaat via de rode trap die je kan zien, tegen de toren.

Vanop deze Bellanda toren heb je een prachtig zicht op de kuststrook van Nice, die is toch mooi.

We wandelen hoger op de heuvel, en vandaar hebben we een zicht over de oude stad van Nice. Waar de prachtige kathedraal van Nice staat. Je herkent hem op de foto hieronder, aan de prachtige koepel en de mooie witten toren ernaast.

Nice de oude stad

De oude stad is ook een pittoreske plek om door te wandelen, met zijn smalle straten met hoge gebouwen. De zon geraakt hier niet zoveel tot beneden, wat het tijdens de warme zomermaanden waarschijnlijk wel aangenaam vertoeven maakt.

Hier in de oude stad staat de kathedraal van Nice, dit is een prachtig gebouw, wel ingesloten tussen de vele straten en huizen. Maar als je door de straten wandelt, merk je wel dat de oude stad rond de kathedraal is gebouwd. De straten buigen zich rond de kathedraal.

Ook binnenin de kathedraal is het overweldigend.

Op de rand van de oude stad is er de dagelijkse bloemenmarkt.

Zeg nooit meer Tulpen uit Amsterdam, want ze produceren ze tegenwoordig ook al Nice.

Tegen de avond gaan we terug naar de Promenade des Anglais, om van de zonsondergang te gaan genieten. Iedereen zit er klaar voor, om de laatste strepen zon te voelen.

De blauwe stoel is ook een symbool van Nice, ze hebben er zelfs een standbeeld van gemaakt. Tegen de ondergaande zon zie je het niet, maar hij is blauw.

We hebben ons daar op een blauwe stoel geïnstalleerd, en hebben rustig ontspannen van de zonsondergang genoten. Hier gaat de zon wel niet onder in de zee, zoals bij ons, Nice ligt in het zuiden en de zon gaat onder in het westen, we zien ze achter de bergen verdwijnen.

Als we ’s avonds terug wandelen, passeren we dit kunstwerk, het zijn in totaal 7 beelden die oplichten in verschillende kleuren. Conversion a Nice heet het kunstwerk en is van de Catalaanse kunstenaar Jaume Plensa. Het heeft wel iets die verlichte beelden boven dit mooie plein.