Parijs De klasiekers

Eiffeltoren

Onze laatste stop op deze korte rondreis sluiten we af met een dagje Parijs. Het is wel even wennen, het is hier een pak kouder dan in het zuiden, we zijn daar maar 5 dagen geweest, maar je bent snel die aangename 15 graden gewoon. Nu is het hier toch maar rond de 8 graden en dat voel je.

We zijn al een aantal keren in Parijs geweest, en besluiten een toer de doen van de meest bekende bezienswaardigheden van Parijs, en met wat kan dat het best beginnen, de Eiffeltoren, dit zal wel het bekendste zijn veronderstel ik.

De eerste keer dat we in Parijs zijn geweest is toch al weer meer dan 40 jaar geleden en de tijden zijn we erg veranderd, toen kon je nog gewoon onder de Eiffeltoren wandelen en tot op het tweede verdiep te voet en gratis naar boven. Nu moet je eerste een metaal detector door, en worden je rugzakken goed doorzocht. Ik begrijp het wel, ze zijn de laatste jaren niet gespaard geweest van aanslagen, maar het haalt toch veel van de charme weg. Maar eens binnen, kan je toch even onder de indruk zijn van de constructie. Naar boven gaan we niet, dit hebben we al een aantal keren gedaan, en het is ook prijzig, voor 28 euro geraak je tot aan de top.

Rond de Eiffeltoren is er veel bedrijvigheid in het oplichten van de toeristen. Die verkopers van prularia, zoals op de foto hierboven is niet echt oplichten, je krijgt er nog iets voor in de plaats. Het is wel leuk om die tientallen verkopers die daar te zien staan, met al hun verkoopmateriaal op een laken uitgestald, zodat ze het snel kunnen bijeenrapen als de politie passeert.

Dit zijn de echte oplichters, die met hun balletje onder één van de 3 bekers. Voor 100 euro mag je raden onder welk bekertje het balletje zit en krijg je 200 euro terug als het juist is. Je ziet soms de verbijstering op het gezicht van de mensen dat ze op 5 seconden 100 euro kwijt zijn. En dan de volgende die raad heeft het juist, maar dat is dan iemand die mee in het complot zit. Ik begrijp het wel hoor, je ziet constant mensen winnen en het lijkt zo simpel om te zien onder welk bekertje het balletje zit. Soms zijn er mensen die het 2 of 3 keer proberen en zo snel veel geld kwijt zijn.

Ik heb het een tijdje gadegeslagen, en dan kan je goed zien wie de oplichters zijn, er zijn enkelen die er altijd blijven rond staan en hebben honderden euros los in hun zak zitten. Op de foto hieronder zijn dat die gast met zijn wit gespikkelde vest en die dame die net lijkt te hebben gewonnen. Dit deed ik weliswaar vanop een afstand, want tijdens het nemen van de 2 foto’s hierboven, kreeg ik het aan de stok met die oplichters, ze begonnen te roepen, ik ben dan maar rap weg gegaan, maar toch bleven ze provoceren in mijn richting met provocerende gebaren.

Alles voor de perfecte foto denken de mensen op de foto hierboven, op de middenstreep van toch een drukke straat gaan staan. Ik heb deze foto genomen tijdens het overstekken op het zebrapad, daardoor zijn er ook minder auto’s op de weg.

Je kan natuurlijk ook de klassieke instagram foto nemen, tegen betaling mag je die ballonnen even vasthouden voor een foto. Er staan meerdere ballon aanbieders, en ze verdienen er wel aan denk ik, want er worden toch veel foto’s genomen me die ballonen.

We eindigen ons bezoek aan de Eiffeltoren op dit plein, hier is ook veel bedrijvigheid, hier stoppen de sightseeing bussen, want dit is de beste plek om de Eiffeltoren te zien.

Arc de Triomphe

Vanaf de Eiffeltoren is het niet te ver wandelen tot aan de Arc de Triomphe, onze volgende klassieker. De Arc de Triomphe, is men beginnen te bouwen in 1806 ter ere van Napoleons overwinning bij Austerlitz.Maar hij heeft er niet echt van kunnen genieten, want de triomfboog was pas af in 1836 en Napoleon in overleden in 1821, verslagen en in ballingschap op het eiland Sint Helena.

De triomfboog is wel indrukkend, en ligt aan het begin van de Champs-Élysées, op een enorm rond punt, waar je toch wat lef moet hebben om het te gebruiken. Het is geregeld een kluwen van auto’s en bussen, waar er dan nog fietsers en brommers tussen laveren.

Louis Vuitton (Champs–Élysées)

We wandelen een stukje Champs-Élysées, hier zijn de dure merken winkels in de meerderheid, met als meest opvallende deze Louis Vuitton shop, het is aanschuiven om binnen te mogen gaan. Het meest in het oog springend is de gevel, de gekleurde stippen met beeld van de dame die erop lijkt te liggen. Wat de bedoeling is weet ik niet, ik vermoed dat het de motieven zijn van hun nieuwe collectie.

Metro

Het handigste vervoermiddel om je in Parijs te verplaatsten is de metro. Vele ingangen zijn nog met dit fraaie art deco motief goed herkenbaar.

Onder de grond is er een labyrint van tunnel, gangen en stations, waar je kris kras door Parijs kan laveren. Het wordt dan ook gretig gebruik, soms zitten de metrostellen goed vol, dat rechtstaan de enige optie is, maar het gaat allemaal snel en efficiënt.

Tussen de metro stellen, is er dan ook nog de RER (foto hieronder), een voorstadsnetwerk, dat je naar de buitenwijken van Parijs brengt, maar je kan deze ook gebruiken voor verbindingen in de binnenstad. Ze zijn wel een pak groter en hebben 2 verdiepingen.

Notre-Dame

Een bezoek aan de Notre Dame mogen we niet vergeten, daar is enige jaren geleden een hevige brand geweest, die een heel deel van de kerk in as heeft gelegd. Als je de Notre Dam van vooraan ziet, zou je niet dadelijk merken dat deze voor een deel is vernield. Ze zijn ondertussen al met de wederopbouw begonnen, ooit zal hij weer zichtbaar zijn in al zij glorie.

Bij gebrek aan de mogelijkheid om de Notre Dame te kunnen bezichtigen, hebben ze een tribune gebouwd waar je de Notre Dam toch nog mooi kan bewonderen, over de werf afsluitingen.

Seine

Door Parijs stroomt de rivier de Seine, hier niets speciaal te melden.

Olympische spelen 2024

In 2024 zijn er in Parijs de Olympische spelen, Je merkt er nog niet zoveel van, enkel deze Olympische Ringen voor het stadhuis van Parijs. Ik heb ondertussen al voor enkele sporten mijn tickets besteld, dus Parijs, ik kom terug.

Centre Georges Pompidou 

Het Centre Pompidou is een gebouw dat volledig uit de toon valt in Parijs, maar toch wel mooi is geïntrigeerd in de stad. Het is de voormalige Franse president Georges Pompidou, die dit liet bouwen in 1977, met als doel, een centrum voor moderne kunst in het hart van Parijs. In dit gebouw is ook het museum voor moderne kunst, hier staan prachtige schilderijen van Picasso, Chagall, Matisse, Miro en nog vele tijdsgenoten, van die kunstenaars. Ik ben er al een aantal keren geweest, vandaag ga ik het niet bezoeken.

Les Halles

Les Halles is een voormalig handelscentrum, nu is het een groot shoppingcenter. Het is enkele tientallen jaren compleet vernieuwd naar dit futuristisch uiterlijk, nu ziet het er wel wat gelig en gedateerd uit, maar het blijft toch wel een mooie uitstraling hebben. En volk, gebrek aan bezoekers hebben ze niet in dit winkelcentrum, het is wel zaterdag natuurlijk.

Sacré-Cœur

We sluiten onze dag in Parijs af met een bezoek aan de Sacré-Cœur. De basiliek ligt op een heuvel in Montmartre, het wordt dus een klim naar boven over een trap met 222 treden, en dit op het einde van de dag, het is nog een inspanning.

Van boven aan de basiliek heb je wel een prachtig zicht op Parijs.

De basiliek is gebouwd naar aanleiding van de 58000 doden zijn gevallen in Frans Duitse oorlog van 1870-1871. De eerste steen is gelegd in 1875 en de basiliek was o ironie klaar in 1914, toen de Fransen en de Duitser en de rest van de wereld terug begonnen te vechten. Ze is dan ook pas ingewijd in 1919.

En hiermee sluiten we ons interrail avontuur af, morgen reizen we terug naar België.

De kenners zullen wel merken dat ik een klassieker niet heb bezocht in Parijs, denk er maar eens over na.