St-Malo, markt en een strandwandeling

geplaatst in: Europa, Frankrijk | 1

We starten onze tweede dag met een wandeling over de muur, het is hoog water en op sommige plaatsen klots het water tegen de stadsmuur, maar de zee is rustig, dus geen spectaculaire foto’s met hoog opspattend water, beter dan de foto hieronder ben ik niet geraakt.

De intra muros markt van St-Malo

Wat is een stad zonder een markthal, het is altijd leuk om die te bezoeken, al voel ik mij dan meestal een indringer in het privé-leven van de inwoners. Toch kan ik het niet laten om enkele foto’s te nemen. Nu veel moet je er niet van voorstellen, er staan maar een zestal kraampjes.

Strandwandeling

Na de middag is het terug laag water, en dan gaan we ook eens naar de rots en burcht in zee wandelen. Vanop het strand heb je een prachtig zicht op stadsmuur en zie dadelijk hoe hoog die wel is.

Er is vandaag ook veel volk, we gaan mee in de stroom mensen de rots op. Maar ondanks de drukte kan je toch rustig wandelen.

Op de rots staat er een telefoon voor noodgevallen.

De onverlaten die zich door het hoog water hebben laten verassen, kunnen misschien via deze telefoon om hulp vragen, al denk ik niet dat het goedkoop zal zijn als ze u er moeten komen afhalen.

Vanop de rots in zee, kunnen we de vuurtoren die die diep in zee staat goed zien.

De burcht ligt iets verder in zee, maar is ook toegankelijk, we wandelen er natuurlijk ook naartoe. Om aan de ingang te geraken moet je wel op de rotsen klauteren, en die rotsen zijn toch glad. Ik ben er niet aan begonnen, het was al leuk genoeg om via het pad door de zee te waden om tot daar te geraken.

Op de rotsen zien we massaal veel mosselen. Nu ik weet niet dat die nog leven, er is ook niemand bezig ze te verzamelen. Ik begin er ook niet aan. Hier in de streek zijn de mosselen wel kleiner dan bij ons, deze reis heb ik er nog niet van gegeten, maar van een eerdere reis, weet ik dat ze heel lekker zijn.

Wandelend op het strand, langs de stadsmuur, zijn we toch onder de indruk van de hoogte van de muur.

Ondanks dat het toch maar een 15 graden is, en er een frisse wind waait zijn er toch zonnekloppers. In de hoek van de muur en uit de wind is het waarschijnlijk wel heerlijk zonnen. Ik houd toch mijn jas aan en wandel verder.

Er overal lang franse wegen, komen we petanquer’s tegen, het blijft leuk om zien. Ik heb ooit eens deelgenomen aan een petanque toernooi, en ondanks dat het een simpel spelletje lijkt, een dikke bal naar een klein balletje smijten, kan het spel uren duren, tot er een winnaar is.

Onze laatste avond in St-Malo, besluit ik een “fruit de mer” te gaan eten. Het ziet er indrukwekkend uit, maar is toch duur voor wat het is, voor dit eenvoudige schoteltje voor één persoon betaal ik al 41 euro, en dat is dan het kleinste dat er is. Het is wel lekker, maar een krab eet ik nooit meer, lekker maar wat een prulwerk, ik heb er meer dan een uur aan gegeten, en veel vlees is dat dan uiteindelijk niet. Elke poot moet worden gebroken, om dat vlees eruit te prullen met een speciaal lepeltje. En dan moet je tijdens het breken nog voorzichtig zijn, dat er geen delen krab door het restaurant vliegen, één stuk van mij is 4m verder gevlogen, gelukkig zat daar niemand. De oesters, wulken en langoustines waren heel lekker en gemakkelijker handelbaar, in het vervolg bestel ik die apart. Maar ik heb mijn bord wel mooi leeggegeten.

  1. Palmans Roger

    Als ik mij goed herinner heb ik als jonge gast van 18 jaar vakantiewerk gedaan met organisatie “de Bouworde”
    aan een school in St.Malo. Alleen twijfel ik omdat jullie vergezichten mij niet bekend overkomen.
    Blijkbaar toch de moeite waard !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *