De weg is het doel vandaag, er zijn geen speciale trekpleisters onderweg. Maar IJsland is wondermooi, het zijn weer 240 km van natuurpracht. We gaan nu via oost IJsland naar het noorden. Vanaf hier haken veel toeristen al, we komen nog amper auto’s tegen, ik krijg de quote uit Star Trek “go where no man has gone before” in mijn hoofd. Klopt natuurlijk niet, er zijn al enkele mensen geweest.
Na 140km komen we in Breiðdalsvík, hier besluiten we even te stoppen. Het is zondag alles is dicht, we vinden nog een cafe en kruidenier winkel ineen, hier eten we een hapje. De vriendelijkheid van IJslander laat toch veel te wensen over, ze lijken altijd kwaad. Zeker in winkels, het lijkt alsof je blij mag zijn om bij hun te mogen langskomen, we beginnen dit zelfs leuk te vinden, het lijkt een beetje couleur local. Voor alle duidelijkheid, dit is niet zo in de hotels, daar zijn ze erg vriendelijk.
Op dit traject zijn er 2 grote stukken gravelweg, het eerste stuk 10 km is al een ervaring op zich, de stukken steen springen langs alle kanten omhoog, je hoort ze kletteren tegen de auto. Op zo’n momenten ben je blij dat je de bijkomende verzekering hebt genomen. Er zijn 2 krassen op de wagen gekomen door deze stenen. De weg gaat geregeld omhoog en omlaag, dan is het altijd lastig om te zien of er een tegenligger aankomt. Soms zijn deze erg steil (zie foto)
Het tweede stuk van bijna 30 km is een ware beproeving, deze gaat over een bergpas, indrukwekkend maar spannend, er zijn stukken van 12%, dat is steil en dit over gravel, het was een ervaring. Het uitzicht is wonderbaar, maar ik moet wel goed geconcentreerd blijven. Boven zitten we in de sneeuwzone wat alles nog wat mooier maakt. Op heel dit traject komen we maar 4 auto’s tegen, het is dus niet een druk bereden route. Boven hebben we even gestopt, als we daar even stonden, kwam er nog een toerist aangereden, als deze uitstapte, zagen we dadelijk ook de verbazing van deze weg op zijn gezicht. Als ik dit op voorhand wist, dan weet ik niet of ik er aan zou beginnen, elke andere bergpas die ik nu nog doe zal een makkie na deze trip.
Egilsstaðir is onze overnachtingsplaats van vandaag, niet interessant, dit is vooral een veel gebruikte stopplaats bij de reizigers die het noorden van IJsland bezoeken.
Hier niet zo ver vandaan ligt het plaatje Seyðisfjörður, hier komen de ferryboten toe(zie foto bovenaan blog), toeristen die met hun eigen wagen willen rondtrekken komen hier aan. Ik kende het dorpje niet, het is dankzij de IJslandse serie Trapped, die momenteel veel furore maakt, dat ik dit dorp heb leren kennen en er dus naartoe ben gereden. Een mooi dorpje, de huizen doen erg denken aan Noorwegen. Ik kan mij wel weinig voorstellen uit de serie, deze was wel in de winter opgenomen en dan ziet alles er anders uit. De weg ernaartoe was weer de moeite, het is maar 26km vanwaar we logeren maar we moesten weer een bergpas over, het was weer een hele klim naar boven, het stijgingspercentage was 10%, met enkele felle haarspeldbochten, maar op asfalt is dit toch beter te doen. Het landschap ernaartoe is weer adembenemend. Je rijd in feite de berg op en daar rijd je dan een 15km door de bergen, dus tussen de sneeuw.
Weer een dag vol schoonheid.
Geef een reactie