Woensdag zijn we naar de wereld tentoonstelling geweest, dit was de reden van onze trip naar Milaan. Deze wereld tentoonstelling gaat over het thema eten en hoe duurzaam omspringen met eten en drinken.
Er was daar enorm veel volk en het was groot, een tocht van de ingang naar het laatste paviljoen was anderhalve kilometer. Je kan je dus voorstellen, we hebben wat kilometers afgelegd die dag. Door dit vele volk duurde het dan ook lang voor je in de paviljoenen binnen geraakt, toch degene die het interessants waren. We gingen als eerste binnen in het paviljoen van Moldavië daar stond weinig volk en als we binnenkwamen merkten we waarom er was daar ook niets te zien op enkele foto’s over eten na. Dan hebben we ons maar aan een populaire paviljoen gewaagd, dat van de Verenigde Arabische Emiraten, een indrukwekkend mooi gebouw, gebaseerd op de zandduinen in de woestijn. We hebben daar dan meer dan 2 uur aangeschoven, om dan binnen niets spectaculaire te zien. Het ging vooral over hoe zij in de woestijn met het te kort aan water omgingen, wat wel een mooie boodschap was.
Eten vinden was geen probleem maar eten vinden en kunnen zitten was moeilijker. Uiteindelijk zijn we in het paviljoen van Nederland gaan eten, in de kas, wat een grote serre was, waar we dan een Amerikaanse hamburger met Belgische frieten hebben gegeten. De dames zijn voor vis gegaan. Het was best lekker en we konden zitten het had nog iets gezellig ook.
Na de middag hebben we verder rondgeslenterd en nog een reeks paviljoenen bezocht, Sommige moesten we lang aanschuiven sommige konden we dadelijk binnen. Hoe mider volk was meestal wel hoe minder boeiend.. Het geen ik het beste en indrukwekkendste vond was dat van Rusland. Hier konden we tot op het dak gaan wat toch wel een mooi overzicht gaf.
Natuurlijk zijn we ook naar het Belgische paviljoen gegaan, hier was ook veel volk. Het opvallendste was hier de lange rij mensen die stonden aan te schuiven voor Belgische frieten met mayonaise, voor de prijs van 5 euro. En lange rij bedoel ik gerust 100 man.
Donderdag zijn naar het centrum van Milaan getrokken, heel veel bezienswaardigheden heeft Milaan niet, maar de Dom van Milaan is de moeite. Je kan op het dak van de Dom en dat is zeer aan te raden, je loopt dan door de bogen en zuilen en je krijgt een fraai beeld van de vele beelden die op spitse torentjes staan. Ze hebben op het dal ook een aantal moderne beeldhouwwerken gezet, dit is overbodig en storend, gelukkig kan je dit van beneden niet zien.
Het plein voor de Dom is ook groot en mooi en ook hier op een doordeweekse dag in september is er heel veel volk. Hier is ook nog een indrukwekende gaanderij een plezier om door te wandelen een fantastische glazen dak met een enorme koepel in het midden. Deze gaanderij geeft uit op een plein waar de Skala van Milaan staat, een wereldberoemd concertgebouw. Van buiten zou je het niet zeggen maar hier hebben alle groten van de opera gestaan. We hebben het gebouw bezocht en zoals ik altijd heb als ik in opera gebouwen kom, de zin om eens een echte opera bij te wonen.
Ondanks dat Milaan niet veel meer dan de Dom, een mooie gaanderij en het Skala heeft, is dit toch een levendige toeristische stad.
Geef een reactie