Tweede dag Rotterdam nog steeds niet naar het short track geweest. We gaan pas zondag wanneer de meeste finales worden gereden. Onze Belgische vlag zullen we maar op de hotelkamer laten, de drie Belgen liggen er al uit.
Na ons ontbijt zijn we naar het Museum Boijmans Van Beuningen gegaan, hier was een tentoonstelling Gek van surrealisme, een leuke tentoonstelling over het, zoals de naam het zegt surrealisme. Er waren enkele knappe werken van Dali en Magritte, ik hou niet echt van het werk van Dali maar diegene die hier hangen, zijn in mijn ogen althans de beste die hij heeft gemaakt.
De vestiaire is wel speciaal in dit museum, je moet jas aan het plafond hangen. Dit doe met een ingenieus koorden systeem.
Dan de Euromast in, een toren van 185m hoog. Dit zou de hoogste van toren van Nederland zijn. Op 100 m hoogte is er een uitwijkplatform en vanaf daar kan je met een soort buitenlift tot in de top. De lift is een ronde kooi die draaiend rond de paal naar boven gaat. Je zit daarin en je hebt een spectaculaire zicht van Rotterdam.
Zelfs de koeltorens van Doel in Belgie zijn zichtbaar, dit wordt ons medegedeeld en wij geloven het. In de verte zien we inderdaad iets boven het landschap uitsteken, het lijkt wel een tafelberg, wij geloven het.
Ons hotel hebben we ook gevonden, maar het staat wat verloren tussen de andere gebouwen. Het is het grijze in het midden, het enige wat je ziet is het binnenzwembad op het hoogste verdiep, het zwarte hoge gebouw ernaast is ook van het hotel.
Als afsluiter zijn we één van de kubuswoningen gaan bezoeken. Het is er wel klein, ik voel mij niet geroepen om er ééntje te kopen. Daar kwam daar veel volk over de vloer, wat het krap zijn van zo’n woning nog beter in de verf zet. Ik ben wel blij dat ik eens een keer in een kubuswoning ben geweest, ik kan mij nog herinneren toen ze begin van de jaren tachtig werden gebouwd, toen was het groot nieuws.
Geef een reactie