Fjordland

Bij het waker worden konden we vanop ons terras de deze nacht besneeuwde bergtoppen waarnemen.

Four Seasons in One Day zong Crowded House, een Australische groep. Ik weet niet of ze het lied op de weersomstandigheden in Nieuw Zeeland hebben gebaseerd, maar gisteren hadden we stralende zon, striemende regen felle windstoten en deze nacht heeft het gesneeuwd en vandaag hadden regen wind, droge periodes en de zon kwam heel even piepen. Dit lied speelde een ganse dag in mijn hoofd, gelukkig vind ik dit een goed nummer, zoals het meeste van Crowded House trouwens.

Naar de Milford Sound

Vandaag stond de Milford Sound op het programma, dit zou de mooiste Sound van Nieuw Zeeland zijn, een sound is ongeveer hetzelfde als een fjord in Noorwegen. De Milford Sound ligt op een 100 km van Te Anau, waar wij verblijven. Ik heb de laatste dagen al veel gereden, we gaan vandaag mee met een excursie. Om 7u30 pikken ze ons op aan ons hotel.

De weg naar de Milford Sound is al indrukwekkend, het weer zit wel niet mee, het regent geregeld, niet zo abnormaal hier, als je het weerbericht van de vorige weken en de komende weken bekijkt, zie je alleen maar regen. Onze gids is er alleszins gerust in, we gaan prachtige dingen zien en we hebben geluk, door de vele regen zijn de watervallen indrukwekkend, we zullen hem maar geloven zeker.

Bij onze eerste stop is het goed aan het regenen, in de verte zien we een trouwkoppel hun huwelijksfoto’s nemen in de striemende regen. Zouden zij het nu spijtig vinden of is het gewoon normaal hier?

Mirror lakes

In deze meren kan je de bergen waarschijnlijk in het water weerspiegeld zien, maar door de regen is er niet veel reflectie. Er is een mooi wandelpad aangelegd.

The Divide

Ik denk toch dat deze plaats The Divide noemt, in de reisgids wordt er een stopplaats zo genoemd en we stoppen op drukbezochte stopplaats. Hier kan je wel goed de besneeuwde bergtoppen waarnemen, minder zichtbaar op de foto. Er staat daar een heuse barista, die heeft goed te doen. Ze zijn hier wel goed voorzien voor de regen, in de bus zijn stevige grote paraplus voorhanden, dit maakt het wandelen en genieten van de omgeving aangenaam.

Homer Tunnel

Dit is spectaculair, het lijkt een met de hand uitgekapte kleine tunnel. Het heeft vannacht stevig gesneeuwd, de weg is al wel geruimd, sneeuwkettingen zijn nog niet nodig. Er is maar één baanvak, dus er moet beurtelings worden doorgereden. Het zijn telkens tijdsblokken van 8 minuten. De tunnel is in totaal 1200 meter lang.

The Chasm

Dit is een stuk regenwoud, het is echt de moeite waard. En hoe kan je het best een regenwoud bezoeken, in de regen natuurlijk, dan is alles nat en mooi van kleur. Je moet altijd alles zo positief mogelijk benaderen.

Opvallend zijn de reuze grote varens, deze zijn enkele meters van diameter. Dit is al een hoogtepunt tijdens deze trip.

Milfors Sound

Dan was het tijd voor onze boottocht op de Milford Sound. We hadden de premium Juicy Cruise gekozen, dan heb je een iets meer luxe en minder volk, al denk ik dat er nog bijna 100 mensen opzitten, maar er was ruimte en zitplaatsen genoeg Deze Sound heeft alles wat je van een Sound mag verwachten, hoge steile flanken, immense en vele watervallen en nog wat wild life, in de vorm van enkele zeehonden.

Fjordland is een prachtig natuurgebied, met als bekendste en waarschijnlijk ook één van de mooiste de Milford Sound, zelfs bij regenachtig weer is dit nog een indrukwekkende trip. De kans is groot dat wat je overal leest klopt, de Milford sound is het mooiste in de regen. Maar als er tijdens de tocht een stevige regenbui passeert, is het dek wel plots heel leeg. Maar niettemin bekijk die watervallen hieronder eens, zo prachtig.

Hieronder de Stirling waterval, 155 meter hoog. We varen met de boot tot onder de waterval. Ik proberen om op het dek te blijven staan, om foto’s te nemen, maar de kracht en hoeveelheid water is zo enorm, dat blijven staan geen optie is. Uiteindelijk moet je naar binnen, daar kan je dan via dakramen het vallende water bewonderen. Op de tweede foto hieronder kan je een boot onder de waterval zien, dit zijn wij wel niet, anders zou het een straffe toer zijn van mij.

Op het einde van de Milford Sound, komen we in de Tasman zee, daar moeten we terugkeren. De kapitein zegt dat iedereen zich goed moet vasthouden, ik stond op het voordek, de deining tijdens deze draai was enorm, wie zich niet vasthoud ligt gegarandeerd op de grond. Die deining ondergaan, kan je vergelijken met een roetsjbaan, alleen ga je niet overkop. Foto is genomen tijdens de deining, met één hand vast aan de railing.

Zoals ik al zei, er is ook nog wild life, hieronder een exemplaar. Op enkele rotsen zitten een reeks zeehonden.

Als laatste passeren we nog langs de Lady Bowden waterval, dit is de hoogste zo’n 164 meter hoog.

Terug naar Te Anau

De tocht terug gaat over dezelfde weg, we stoppen nog wel enkele keren om het landschap te bewonderen. Hierboven krijg je een idee van de hoogtes die we moeten overbruggen.

Onze gids ziet er wat raar uit, hij heeft dan ook al van alles in zijn leven gedaan, maar sinds hij vader is geworden, zo’n 10 jaar geleden, heeft hij zich gesetteld. Tijdens de hele trip, die toch enige uren duurde, heeft hij niet gezwegen. Constant zat die te vertellen of aan het converseren met een Australische toerist die op de eerste rij zat. Vermits de gids door een microfoon sprak, kunnen we alle meeluisteren. Hij vertelde ook wel veel interessante zaken, en het stoorde nooit zijn gebabbel.