Naar het Zuidereiland en hereniging met Sven en Sophie

Nu was het tijd om naar het Zuidereiland te gaan, waar we ons met Sven en Sophie kunnen herenigen. Voor diegene die het niet weten, Sven is mijn zoon en Sophie is zijn vrouw. Zij zijn 5 maanden geleden vertrokken voor een avontuur van 1 jaar reizen en werken in Nieuw Zeeland. De laatste maal dat we hun in levende lijve zagen was op de luchthaven van Schiphol op maandag 1 juli. We hebben ondertussen al veel geskyped, dus contact is er altijd wel geweest, maar toch keken we uit naar het weerzien.

Met de ferry

De boottocht duurt ongeveer 3uur, we namen de ochtendboot om 8u45. We moesten nog wel onze huurwagen inleveren en de bagage inchecken. Rekening houdend met de spits zijn we om kwart voor 7 vertrokken, het was dus vroeg uit de veren vandaag.

Het afleveren van de wagen en inchecken bagage ging vlot, nog even aanschuiven om op de boot te mogen, zie foto hierboven. En dan een rustige 3uur varen, de zee was kalm. Onderweg kwam er wel wat wind en regen aanzetten, het panorama dek werd een tijd gesloten. Maar als de haven van Picton binnenvaren, was de lucht terug staalblauw en konden we genieten van de mooie omgeving van het Zuidereiland.

Picton

In Picton moesten we terug een huurauto ophalen, het is namelijk niet toegelaten om een huurauto van het Noordeiland naar het Zuideiland te verplaatsen en natuurlijk ook niet in de andere richting. Maar eerst moesten we nog onze bagage ophalen. Dit zoals in een luchthaven, via een transportband rolt de bagage door de inkomsthal, dus wachten tot je u valies door het poortje komt. Vanaf de plaatst waar we stonden te wachten op onze bagage konden we het loket van Avis zien, waar we onze wagen moesten gaan oppikken. Ik overwoog even om de autosleutel al te gaan halen, er stond niemand en de bagage rolband was nog niet gestart. Net toen ik besloot om de autosleutel al te gaan halen starte de rolband en bleef ik dan maar wachten, dat had ik beter niet gedaan. Onze bagage kwam bij de laatste koffers door het poortje en dan stond er al een lange rij bij Avis. Uiteindelijk ging het daar wel vlot en na een half uur hadden we onze auto.

Blenheim

Blenheim is de stad waar onze zoon en schoondochter verblijven. Dit is een simpele stad een beetje saai weinig leven op straat, maar er zijn genoeg winkels en diners, er is zelfs een zwembad en bioscoop, dus alles wat een stad moet hebben om er goed te kunnen leven. Voor de toeristen is er dus niet echt iets te zien, maar de streek errond daarentegen, Marlborough is een heel gekende wijnstreek en dit gaan we dan ook eens bezoeken de komende dagen.

Een ander opvallend feit, er mogen geen honden in de stad en het is er verboden om alcohol te drinken op straat. Dit wordt aangeduid met markeringen op de grond.

En dan was er nog de hereniging met Sven en Sophie, waar we nu enkele dagen tezamen gaan mee doorbrengen.