Rotorua, Geisers en Maori’s

geplaatst in: Nieuw Zeeland, Oceanië | 1

 

Onze eerste uitstapdag in Nieuw Zeeland, was al dadelijk een schot in de roos. We zijn het Whakarewarewa natuurpark gaan bezoeken, een geothermisch gebied met geisers, blubberende modderpoelen met als hoogtepunt de Pohutu Geiser, die tot 30m hoog spuit. Dit wordt beheerd door de Maori’s, die hier ook hun cultuur uitdragen. Het ligt net buiten Rotorua.

Pohutu geiser

De Pohutu geiser is werkelijk indrukwekkend, je moet er wel wat geduld voor hebben, maar als hij begint te spuiten , fantastisch. Er is geen vast tijdstip, meestal binnen het uur barst hij uit, dus geduldig wachten niet te ver weg gaan. Je ziet het wel aankomen. Als hij begint op te borrelen met korte opstoten van water, die al tot een 7m hoogte gaan, kan je u eraan verwachten, dan kan het wel nog meer dan 10 minuten duren. Je moet geen bang hebben om hem te missen, want hij spuit toch meer dan een minuut, tijd zat voor mooie foto’s.

In het park is het ook warmer doordat de aarde daar zo warm is van die vulkanische activiteiten onder de grond, je ziet soms gewoon de grond dampen. Er zijn nog een reeks pruttelende modderpoelen, wel minder spectaculair.

Naast enorme geisers ligt er een mooi blauwe waterpoel. Op de achtergrond zie je een vervallen hotel. Ooit heeft er hier iemand het geweldig idee gehad een hotel te bouwen, maar hij had geen rekening gehouden met de stinkende geur van zwavel (net rotte eieren). Buiten het mooie uitzicht was het niet aangenaam om daar te verblijven, het heeft dan ook niet lang bestaan.

Kiwi (de vogel niet de vrucht)

De kiwi is één van de bekendste vogels van Nieuw Zeeland, maar is zeldzaam om die te zien. Het is een nachtvogel die niet kan vliegen en leeft verdoken van de mensen. Hier in het park kan je er enkele in gevangenschap zien. Ze zitten in een gebouw waar het heel donker is, je moet er stil zijn en je mag zeker geen foto’s nemen. Nu die foto’s nemen zou sowieso niet kunnen, het is er zo donker en die kiwi loopt niet te pronken, je moet goed zoeken. In het begin vonden we hem niet, wij dachten dat dit een kleine vogel was, niet groter dan een kiwi, we speurden de grond af. Maar het is zo groot als een uit de kluiten wassen kip, maar dan grauw grijs/bruin, met een lange puntige snavel. Als we hem dan uiteindelijk hadden gevonden, was de opwinding en het plezier nog groter.

Een foto heb ik dus niet kunnen nemen, ik hoop jullie te verblijden met een tekening.

Maori’s

We zijn ook nog naar een optreden van de Moari’s gaan kijken. Dit was verrassend leuk, ik was wat bang om een te dure toeristische val mee te maken, maar nee, het is goed en met overtuiging gebracht. Mooie liedjes, de gebruikelijke Haka natuurlijk en uitleg over de leefgewoonten van Maori’s.

Buiten werden we eerst opgewacht door de Moari krijgers, die met de nodige bewegingen en geluiden die eigen zijn aan de Maori’s, ons verwelkomde om de show bij te wonnen

Het park staat vol met uit hout gesneden Maori beelden, mooi om te zien. Deze hieronder stond het mooist verscholen tussen de planten.

Rotorua

s’Avonds zijn nog naar het centrum van Rotorua getrokken, daar heb je een mooi zicht op het meer. De stad zelf is vooral voor de toeristen, veel restaurants en souveniershops. Het gebouw van de dienst van toerisme is wel mooi.

  1. Roger en An

    Natuurlijk verwachten wij – bij een eerstvolgende ontmoeting – dat jullie de Haka voor ons brengen, liefst met ontblote torsie en lendenlapje. Doei !

Laat een antwoord achter aan Roger en An Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *