Na een vlucht van 12 uur kwamen we aan in Lima, de hoofdstad van Peru. Het duurde wel lang voor onze bagage tevoorschijn kwam, er stond al niet veel volk meer te wachten aan de transportband. Ik begon al wat ongerust te worden, maar dan kwam ze eindelijk tevoorschijn.
In de aankomsthal stond de reisbegeleidster ons op te wachten we waren de voorlaatste die aankwamen, er was dus nog een koppel dat nog langer op hun bagage had moeten wachten. We doen een rondreis die is georganiseerd is door Djoser, dit is een Nederlands reisbureau en wij zijn de enige Belgen in een groep van 19 personen. We zijn ’s avonds toegekomen in Lima, de tocht van de luchthaven naar het Hotel duurt ook al meer dan een uur, dit komt voornamelijk door de verkeerschaos in Lima en minder door de afstand. Na het inchecken rest er ons enkel nog het verwerken van de jetlag, we zijn ondertussen al 24 uur wakker.
Op onze tweede dag in Peru, onze eerste die echt telt, gaan we Lima verkennen. Hiervoor moeten we naar het centrum en nemen we de taxi, dit was al een eerste beleving. De chaos in het verkeer is verschrikkelijk, er word door het rood gereden, er wordt geslalomd, geregeld staat het verkeer enkele minuten muurvast. We komen dan na meer dan een uur later aan op de Plaza Mayor, onze afspreekplaats, en we zijn niet de laatste. Er is vandaag een herdenking voor de strijders die in de jaren tachtig gevochten hebben tegen de guerrilla Het Lichtend Pad en gewonnen. De president komt deze mensen persoonlijk feliciteren en daarom is het Plaza mayor afgesloten, dit uit vrees voor betogingen. Enkel de westerse toeristen mogen tot aan de kathedraal op het plein, zo kunnen wij het plein autoloos bewonderen. Onze reisbegeleidster heeft een wandeling door het oude centrum van Lima voorzien, die brengt ons langs nog andere kerken, alle in de typische Spaanse koloniale stijl.
Ook de Mercado krijgen we te zien, dit ook hetzelfde als in alle andere zuid Amerikaanse steden, het vlees de vis, kaas en groenten, zijn er opgestapeld of hangen open en bloot en katten en honden lopen daarrond, en de vliegen gaan lekker te keer. Niet aantrekkelijk om iets te kopen maar altijd leuk om zien. Dat alles is wel leuk maar ik word daar toch niet wild van. Na het middag eten liet onze reisbegeleidsters on los en mochten we doen wat we wilden, zij ging naar huis want morgen start de eigenlijke rondreis. De groep koos om de kerken te gaan bezichtigen maar daar hebben wij voor gepast, wij zijn naar de wijk Miraflores getrokken . Hiervoor moesten we opnieuw de taxi nemen, maar nu waren we op ons zelf aangewezen. In Lima zijn er geen meters in de taxi, je moet je de prijs voor het vertrek bespreken met de chauffeur. Ik heb dit in mijn beste Spaans gedaan en dit is zonder problemen verlopen.
Miraflores is de moderne wijk van Lima, hier leeft de rijke klasse. Het ligt aan de Stille oceaan en ik wou daar toch eens een voet in zetten, het is voor mij de eerste kennismaking met de Stille oceaan de Pacific Ocean voor de echte en dat klinkt toch beter. Lima is in feite op een klif gebouwd, de Oceaan ligt dus 30 meter lager, dit heeft als voordeel, dat je een fantastisch zicht hebt op de oceaan. We hebben daar een stevige wandeling langs de klif gedaan, het uitzicht is dus geweldig. Er kan daar worden geparasailt, dit moet geweldig zijn om doen, maar ik ben er niet aan begonnen. Op sommige plaatsten kan je de klim naar benden doen om aan het strand te komen. Dit hebben we dan ook gedaan, ik heb dan mijn schoenen uitgetrokken en ben dan gaan pootje badden, mijn eerste hoogtepunt van Peru. Op de foto kan je met wat fantasie mij herkennen.
We hebben dan nog kunnen genieten van de zonsondergang wat toch altijd een mooi beeld geeft. De zon gaat hier om 18u al onder, het momenteel herfst hier.
Na nog een hapje te hebben gegeten, kwam nog het spannendste, de taxi terug naar ons hotel. Je moet weten dat ons hotel maar iets bescheiden is, het is een niet opvallend huis in een niet opvallende straat in een niet opvallende wijk van Lima. Als de taxi ons niet voor de deur zou afzetten, kon het nog een lastige zoektocht worden, we hadden de buurt rond ons hotel nog niet verkend. Maar eerst weer onderhandelen, we kozen nu voor de gele taxi’s, die zijn iets duurder, maar omdat het al avond was en we een niet zo bekend hotel hebben, kozen we voor zekerheid. Het viel mee de chauffeur kende het hotel, de prijs was iets duurder maar dat namen we erbij. In de auto stond een klein tv scherm, hij zette muziek op die zo leek het speciaal voor mij was gekozen. Van de Rolling Stones over Bruce Springsteen naar REM en terug. Dus ondanks het drukke verkeer, verliep de rit amusant, de 3 euros extra waren goed gespendeerd.
Geef een reactie