Wedstrijddag

Bij het ontbijt zitten hier wel dingen die wij niet direct als ontbijt zien, rijst, kippenbilletjes, pizza, omelet verpakt in bladerdeeg en nog wat rare dingen. Er waren ook wel pannenkoeken ,iets wat voor een croissant moet doorgaan, yoghurt  en ander voor ons bekende ontbijt ingrediënten.

Na dit verkwikkend ontbijt zijn we naar het treinstation vertrokken, waar we de trein naar Kaliningrad stad hebben genomen om daar dan ’s avonds een WK wedstrijd mee te maken.

De treinen hier zijn modern en groot, je hebt veel beenruimte en de doorgang is heel breed, dit komt omdat de afstand tussen de rails is veel breder is dan bij ons en kunnen ze dus bredere treinen ontwerpen.

De namen van de treinstations staan hier wel overal in het cyrillisch maar we konden de namen goed herkennen, het was niet moeilijk om te weten waar we waren en wanneer we moesten uitstappen. We konden ons sowieso niet  vergissen, het was de laatste stop van deze trein.

In Kaliningrad station stond er een jonge dame met haar vader ons op te wachten, met een papier waar mijn naam op stond. Dit waren de eigenaars van het appartement, dat we voor één dag huurden. Het is niet ver van het station maar we werden toch met de wagen naar het appartement gebracht. Het appartement ligt in de typische Russische kazerne blokken. Zoals we die kennen uit de films van oost Europese sociale drama’s. Alles ziet er dan grauw en grijs uit. De gevel van de appartement blok waar wij in logeren is wel mooi opgeknapt anders dan de omliggende blokken. De trappenhal is nog van die koude stenen trappen maar als we het appartement binnenstappen is alles mooi proper en ruim. Het is een goed appartement. Ik denk dat dit hun eigen appartement is dat ze te huur stellen om zo een graantje mee te pikken van de WK heisa. In de kasten staan vele schoendozen met schoenen in, ook in de schuiven liggen persoonlijke spullen. In de keuken staan nog etenswaren in de kasten alsook in de diepvries. Dit is duidelijk een bewoond appartement.

Dan was het tijd om de stad te verkennen, de bedoeling was om te  beginnen vanaf het verste monument en zo terug naar ons appartement te wandelen. Daarvoor gingen we de bus nemen, als WK ganger mag je deze bussen gratis op. Alleen bleek dat je Fan-ID niet genoeg was, je moest ook je inkom ticket bij hebben. Dat wist ik niet, gelukkig had ik een foto van de tickets in mijn gsm en dat was genoeg. De eerste bus die we opstapten bleek in de verkeerde richting te rijden, dan maar de eerst volgende stop uitgestapt en terug gewandeld, de tweede bus was de goede. Hier is het wel wat drukker op de weg dan in het kuststadje waar we vandaan komen. De bus mag hier de trambedding nemen (Dat denk ik toch want ze reed erop) maar veel auto’s nemen deze ook, waardoor er niet echt tijdwinst door de bus wordt gemaakt.

We reden naar de Russisch-orthodoxe Christus de Verlosserkathedraal, een kathedraal met die mooie Russische goeden koepels, de kerk is gebouwd in 2005, dus niet echt historisch erfgoed, maar niettemin mooi om zien. Hier was de WK koorts al goed bezig, het liep vol met Spaanse en Marokkaanse supporters in allerlei bonte kleuren gedrapeerde met  vlaggen van hun land. Ze stonden te zingen en te dansen en verbroederde met elkaar. We wandelen richting WK dorp, we komen overal supporters tegen, toeterende auto’s met Marokkaanse vlaggen zien en horen we geregeld passeren.

Het WK dorp is een maat voor niets, heel groot weinig volk( dit is misschien normaal, er is dan nog geen match bezig). Om er binnen te geraken moet je langs een strenge controle, in mijn broekzak zit het plastiek klepje van mijn fototoestel en daar begint die detector al op te piepen, ik denk dat deze iets te gevoelig staat. Ook moet ik mijn gsm opzetten, veiligheid is belangrijk maar ze mogen niet overdrijven.  De muziek stond daar loeiend hard, we zijn daar niet lang gebleven. We kochten daar nog wel een soort hotdog met een veel te koud worstje in.

Next stop het Kant Eiland, dit is een park, dit was wel mooi en aangenaam is. Hier staat de Kaliningrad kathedraal en zoals de naam van het eiland al doet vermoeden  het graf van de Duitse filosoof Kant, die is belangrijk geweest tijdens de verlichting  in de 18^de eeuw.

In het park staan nog enkele mooi beelden.

Langs de waterkant staan mooie gerestaureerde woningen in Duitse stijl. Er is daar ook een vuurtoren bij waar eens zijn op geweest, vandaar heb je een mooi zicht op het park en de rivier.

Dan was het tijd om wat te gaan rusten en ons klaar te maken voor de WK wedstrijd waar deze reis toch om te doen was.

De Russen hebben alles wel perfect georganiseerd, tijdens dit WK. Om aan het stadion te geraken hebben ze van op 4 plaatsen in de stad bussen ingelegd om de supporters van en naar het stadion te brengen. Bussen zijn er niet te weinig met tientallen staan ze klaar. Rond het stadion worden alle wegen afgezet, zodoende is er een vlotte doorgang voor de bussen en de supporters te voet.

Wij namen de bus aan het zuid station, dit is niet ver van ons appartement, eerst wel nog even langs de Mac Donalds. Veel hebben we nog niet gegeten vandaag, nu Mac Donalds kan je bezwaarlijk eten noemen, maar als je wat honger hebt en weinig tijd is dit wel handig en soms dit best wel eens lekker zijn.

Dan met de bus naar het stadion, daar aangekomen wandelen we in de massa naar het mooie nieuwe  stadion. De Spaanse en Marokkaanse supporters lopen daar door elkaar en zijn uitgelaten en gaan samen op de foto. De Russen hebben wel voor entertaiment gezorgd op het parcours, er staan om de zoveel meter wat muziek ensembles te spelen. om de zoveel meter staat er wel een steward met een groot sponzen hand te high fiven, na een tijd word ik dit zelfs moe.

Er lopen wat verkleedde mensen rond, die je normaal op pleinen ziet staan als levend standbeeld, alleen moest je er nu geen geld voor geven als je ermee op de foto wou. Er was er nog ene reuze bellen aan het blazen, kortom het moest een groot feest worden.

De security aan het stadion was enorm streng, eerste doorgang, daar moest je u inkomticket en fan-ID scannen. Volgende doorgang was dan door de scanner, je jas moest uit, die moest apart door de scanner, je zakken leeg maken alles in een bakje, dan door de scanner, daarna werd je afgetast. Dan was de inhoud van het bakje aan de beurt, gsm opzetten je portefeule open doen, ik had nog een geldbeugel die moest ook open en ik moest het geld laten zien. In mijn jas zat een foto toestel dit moest ik ook opzetten er werd grondig naar het scherm en naar lens gekeken, en daarna mocht ik door. Dan moesten we nog een laatste controle doen om effectief het stadion in te kunnen, hier moest enkel ons ticket scannen. Maar al dit ging enorm vlot, nergens wachtrijen iedereen heel vriendelijk, ze hebben hier alles heel grondig voorbereid, niets is aan het toeval over gelaten.

In het stadion hing al dadelijk een geweldige sfeer, het is een mooi compact stadion waar je van overal een perfect zicht hebt, ik denk dat er 35000 mensen in kunnen. Zoals je ondertussen al wel zal doorhebben het was match tussen Marokko en Spanje De Marokkanen waren fel in de meerderheid, dat kon je goed horen. Ze zullen niet de prijs voor de fairste supporters winnen, als de Spanjaarden op het veld kwamen voor de opwarming, begonnen ze deze al enorm uit te jouwen, tijdens de wedstrijd ging dit gewoon door. Het was een goede en boeiende wedstrijd met veel inzet en emotie. De Spanjaarden kunnen wel beter voetballen maar het enthousiasme van de Marokkanen zorgde toch wel voor de nodige problemen bij de Spanjaarden. Het was dan ook fantastisch dat de Marokkanen de eerste goal maakte het stadion ontplofte en ik heb gretig mee gejuicht. Ondanks het boegeroep naar de Spanjaarden was de sfeer toch geweldig. Uiteindelijk werd het 2-2 met een late goal van Spanje waar commotie over  ontstond of het wel dan niet buiten spel was. De video ref moest uitsluitsel brengen en dat duurt altijd wel even, wat de spanning nog wat verhoogd. Het verdikt van de videoref was  geen buiten spel, de goal telt tot grote frustratie van Marokko, wat nog voor wat heibel op het veld en tussen de coaches gaf.  Niettemin ik heb ervan genoten.

Na de match terug op zoek naar een bus om ons naar het treinstation te brengen. Dis was geen probleem, er stonden daar weerom tientallen bussen klaar om iedereen naar de 4 opstap locaties in de stad terug te brengen. Er stonden heel veel bussen te wachten, misschien wel meer dan honderd, je vraagt je af of er ergens anders in Kaliningrad nog bussen rijden, ze lijken alle hier te zijn.

Dan nog een korte wandeling naar ons appartement, en we sluiten een fantastisch dag af en morgen vliegen we terug naar Belgie, maar deze keer vliegen we via Polen. De eigenaar van het appartement gaat ons naar de luchthaven brengen voor een aanvaardbare bijdrage.