In Aberdeen hebben we ons eerste echt Schots ontbijt, dit is hetzelfde dan een Brits ontbijt enkel de naam is anders. Het wordt nog aan tafel gebracht, eerst komen ze natuurlijk vragen wat je wil maar ik ga voor de full Scotisch, worst, spiegelei, witte bonen in tomatensaus, black pudding, champignons, gefrituurd brood en tomaten. Geweldig lekker.
Vuurtorens en het stadje Pennan stonden op het programma, Het is de eerste dag dat we niet met de zon opstaan, de dag begint bewolkt. Eerst zijn we gestopt in Boddam hier staat een mooie rood witte vuurtoren maar het een klein stil stadje er is niet veel leven, de vuurtoren ligt op een afgeschermd domein erg dicht bij de vuurtoren raak je niet.. Onze volgende stop was op een hoek van Schotland Fraserburgh, hier is het veel aangenamer, de vuurtoren staat hier mooi te pronken en er is een heus wandelpad aangelegd. Hier is ook het vuurtoren museum, maar dat hebben we niet bezocht, het wandelen naar en rond de toren is indrukwekkend genoeg. In de bar van het museum hebben we nog een hapje gegeten, vandaar had je een mooi uitzicht op de Noordzee.
Onze laatste stop is Pennan een klein dorpje aan de kust, ik ken het enkel van de film “Local Hero”. Het fascineerde mij om hier eens naartoe te gaan. Om er te geraken moet er een afdaling met een hellingsgraad van 20% worden gedaan, ik kan je verzekeren dat is steil. Als ik eraan was begonnen, dacht ik dat ik er beter niet was aan begonnen maar er was geen weg terug, te smal om te draaien te steil om achteruit te gaan, wij dus naar beneden. Het dorp lijkt wel iets uit het veleden, er staan daar een 20 tal huizen op een rij aan de kustlijn waarvan één een hotel, en dat is al wat er is. Je kan haast niet geloven dat hier echt mensen wonen, er zijn geen winkels, dus telkens als ze iets nodig hebben moeten ze de steile klif op en dan nog kilometers rijden voor een winkel.
Ons hotel in feite een Bed en Breakfast, ligt erg afgelegen aan het meer van Loch Ness. Je moet er een smalle veldweg door, waar welgeteld één auto door kan, aan beide zijde staan hoge begroeiingen, moest er een tegenligger komen ik zou niet weten wat te doen, iemand zou achteruit moeten en dat zal geen lolletje zijn. Ik heb het gelukkig niet moeten doen. Ons hotel heeft geen restaurant dus moeten we naar het dichts bijgelegen dorpje waar er één inn ( restaurant en bar tezamen) is. Het is zaterdagavond en er natuurlijk geen plaats meer als je niet hebt gereserveerd. Veel plaats is er ook niet. We hebben dan maar ik de bar gegeten, een klein ongezellig ding met achter de toog een vrouw die de vriendelijkheid nog niet heeft ontdekt. Maar je kan hier eten en drinken, wij klagen niet bestellen, eten en gaan terug naar ons hotel. Het is ondertussen al donker en hier is dat echt donker, geen wegverlichting en door de bomen kan de maan niet veel licht geven. We vinden zonder problemen ons hotel terug en alles is prima.
Geef een reactie