Naar Parijs, atletiek en worstelen

Na een opwarmer in Rijsel, was het tijd voor het echte werk, we trokken naar Parijs het hart van de Olympische spelen. Hiervoor moesten we vroeg uit bed, onze trein naar Parijs vertrok om 6u33 in Brussel Zuid, dit wil zeggen om 4u30 opstaan, om eerst de trein naar Brussel Zuid te nemen. Op de trein konden we dan nog anderhalf uur slapen.

De Fransen hebben deze Olympische spelen goed voorbereid, in Gare du Nord, werd duidelijk aangegeven welke metro of RER die je moet nemen om aan de juiste sportaccommodatie te geraken.

Stade de France, Atletiek

De eerste sport van de dag was het atletiek, toch één van de pijlers van de Olympische spelen, we waren goed op tijd, toen waren er nog vele lege plaatsen, maar tegen 10u zat het stadion afgeladen vol.

400m horden

In deze morgen sessie, waren het allemaal kwalificatie ronden. Dit begon met de 400m horden voor mannen. Best leuk, de start was aan de overkant, dus minder goed zichtbaar, maar ze passeerden voor ons in de laatste bocht, toch verassend hoe een loper die lijkt vooraan te lopen, na deze bocht toch niet zo goed bezig is en nog door enkele word voorbijgestoken. Het komt natuurlijk gedeeltelijk doordat die van de buitenbaan een nog grotere afstand moet overbruggen, dan diegene die meer in de binnenbanen lopen.

Diskuswerpen

Na enige tijd begon het discuswerpen, diegene die meer dan 65m kon smijten, was automatisch geplaatst voor de finale, zo waren er niet veel. Voor de andere hing het af hoe ver ze smeten. Er deed ook een Belg mee Milanov Philip, maar die geraakte niet verder dan 62m, en dat was niet genoeg voor een finale plaatst. Er smijten er wel veel de discus in het net, dit kan natuurlijk komen, omdat het de kwalificaties zijn.

Hoogspringen

Ook de kwalificaties van het hoogspringen bij de vrouwen stond op het programma. Hier hadden we geluk, dit speelde zich af net voor ons, en konden we heel goed volgen. Dit is een leuke discipline om volgen. Hier was 4m70 de hoogte van zekere kwalificatie, deze hoogte heeft wel niemand gehaald, maar dat was ook niet nodig, want er waren er al genoeg afgevallen, die niet over lagere hoogtes geraakten.

Dit was best spannend om te volgen, dan vooral wie net wel of niet bij de kwalificeerden raakte. Want de beste waren snel zeker van kwalificatie.

400m en 200m hardlopen

Na het hordenlopen van de mannen, waren er de herkansingen van 400m horden van de vrouwen en 400m hardlopen mannen. Hier deden enkele Belgen aan mee, maar deze waren heel teleurstellend, enkel Naomi Van Den Broeck kon zich plaatsen, zij krijgt dan ook een grote foto in mijn blog. De andere stranden alle roemloos achteraan, Dylan Borlee, Helena Ponette en Cynthia Bolingo, het blijft natuurlijk al een prestatie om je voor de Olympische spelen te kwalificeren.

Het laatste nummer van de voormiddag sessie, waren de herkansingen van de 200m hardlopen van de vrouwen. Hier deed in de laatste reeks een Belgische mee, Imke Vervaet, ook zij strandde achteraan.

Het leuke hier was dat de start van de 200m gebeurde net voor ons, dat was extra leuk.

Na het atletiek trokken we het centrum in, richting Belgium house, we passeren eerst even langs de Arc de Triomphe, toch een indrukwekkend gebouw.

Belgium house

Een bezoek aan het Belgium house moest toch ook gebeuren, maar dit was in feite een grote teleurstelling. Het kost 21euro om binnen te mogen, en binnen is er in feite niets te doen. Je kan in de bar gaan zitten om de spelen te volgen op een groot scherm en dan vooral de Belgen die in actie zijn. Je kan ook buiten wat gaan zitten luieren, en er was een muur met alle Belgische medaille winnaars op.

In het inkomticket zat wel een welkomstdrankje, je mocht wel enkel maar kiezen uit frisdrank, een pintje bier, een glasje wijn of koffie, de goedkoopste dranken op de kaart. Er stonden vele andere lekkere dranken op de kaart, maar die kreeg je niet met inkomticket, behalve één cocktail die je ook mocht kiezen, en die kost 14euro, die heb ik dan genomen natuurlijk, dan lijkt de inkomprijs precies minder duur, en lekker was deze ook, het was een soort spritz, waarschijnlijk een sponser, die iets nieuw op de markt wil brengen.

Sacré-Cœur

Voor we aan onze avondsessie begonnen, zijn we gaan inchecken in ons hotel. Een eenvoudig hotel, maar wat een uitzicht, vanop ons terras hadden we een prachtig zicht op de Sacré-Cœur.

Olympische vlam

In tegenstelling met andere Olympische spelen, waar de Olympische vlam in het atletiek stadion constant brand, brand ze hier in Parijs, in de Tuin van de Tuilerieën, een mooi park in het hart van Parijs. Om tot aan de vlam te komen, moet je een ticket hebben, dat weliswaar gratis is, maar al hopeloos is uitverkocht. Maar je kan deze nog mooi zien vanop de zijkant.

Place de la Concorde

We zijn dan naar het Olympisch park getrokken, dit was rond de Place de la Concorde gebouwd. Hier liggen de stadions waar de urban sporten doorgaan, zoals breakdansen en skaten, deze gingen door op de venue’s op de foto’s hieronder. Het zijn de nieuwe sporten maar die ik niet associeer met de Olympische spelen, het zijn eerder spelletjes voor jongeren, hier spreekt waarschijnlijk de oudere man in mij.

Andere nieuwe sporten die hier ook doorgaan, zijn het BMX racen, wat ik dan wel spectaculair vind om zien, het doet mij denken aan het short track in het schaatsen, snel explosief en spannend. Ook het 3×3 basket vond hier plaatst, ook zo’n nieuwe sport die heel dynamische en snel is, plezant om volgen. Toen we er waren, was er een wedstrijd bezig, vanop de tribune van de skate venue kon je deze met wat verbeelding en turen volgen. Wat vele deden, maar het was warm en om zo in volle zon naar een wedstrijd turen, was niet aan mij besteed.

Dan was het tijd om naar de Arena Champ de Mars te trekken, daar gingen we naar het worstelen kijken. Onderweg daar naartoe passeerden we enkele kunstwerken van Parijs, zoals dit Tulpenboeket van Jeff Koons.

Worstelen

Het worstelen ging door in de Arena Champ de Mars, dit is een tijdelijke venue die in 2021 was gebouwd als event ruimte in de schaduw van de Eifeltoren. Ze hebben deze laten staan om ook nog te gebruiken tijdens de Olympische spelen, daarna zou ze worden afgebroken.

Het was een avondsessie en we hadden nog niet gegeten, we zijn dan maar gaan aanschuiven aan het enige kraam op het terrein, waar je eten kon krijgen. Het was een lange rij, maar dit ging razend goed vooruit. De keuze was dan ook wel beperkt, hamburger, friet, een broodje ham/kaas, en een slaatje.

We kregen de halve finale van het Grieks-Romeins worstelen 60kg en 130kg van de mannen en de halve finale van het vrije stijl vrouwen worstelen 68kg te zien. Dus al wel belangrijke wedstijden, hier stonden al de besten op de mat.

Op de foto hieronder zien we de Cubaan Mijaín López (rood pak) aan het werk, het is de latere gouden medaille winnaar, die daarmee als eerste atleet ooit 5 keer op rij de gouden medaille op de Olympische spelen heeft gewonnen.

Bij het Grieks-Romeins worstelen mag alleen met de armen boven de gordel worden gevochten. Bij het worstelen vrije stijl mogen ook de benen worden gegrepen, wat het meteen dynamischer maakt.

Een wedstrijd duurt 6 minuten, en punten verdient men door de tegenstander op de grond te krijgen of buiten de cirkel te duwen. En natuurlijk ook als er te passief wordt gevochten door de tegenstander.

Het is meestal heel spannend, behalve tijdens de wedstrijd tussen de Amerikaanse (rood) en Noord Koreaanse (blauw), op de foto’s hieronder. De Amerikaanse had haar tegenstander, zo snel in een greep vast, dat de punten zo snel opliepen, dat de kloof onoverbrugbaar waren. Ik denk dat Kim Jong-un niet goed gezind zal zijn geweest.

Het worstelen van een waardige afsluiter van de dag, het is een leuke sport om naar te kijken, zeker nadat je de regels hebt begrepen.

Voor we terug naar het hotel gingen, gingen we toch nog even naar de Olympische vlam kijken, na zonsondergang ging de luchtbal in de lucht, zodat deze overal mooi te zien was, goed gevonden van de Fransen.

Voor we gingen slapen, nog even op het terras naar de verlichte Sacré-Cœur kijken.